Réttur


Réttur - 01.01.1968, Blaðsíða 59

Réttur - 01.01.1968, Blaðsíða 59
þeir, sem braska í trúnni á fall dollarans og kaupa gull meðan það enn fæst á 35 doll- ara únsan. Þannig skapast það kreppuástand, sem kallað var „gullkaupaæðið" um miðjan mars. Það, sem Bandaríkjastjórn vill er að doll- arinn einn verði viðurkenndur sem heims- mynt, en þurfi enga gulltryggingu. Ef hún fengi slíkt fram, getur hún endalaust gefið ávísanir á eignir annarra auðvaldsþjóða og látið þær bera herkostnaðinn með sér, af að halda „keisaradæmi dollarsins" saman. Þar- með væri yfirdrottnun Bandaríkjanna yfir öllum hinum auðvaldsríkjunum staðfest, — þau gerð að nýlendum Bandaríkjanna með nýjum hætti. — Það er gegn þessu sem Frakkland de Gaulle’s rís og máske allt Efna- hagsbandalagið. Auðvaldsheimurinn skipt- ist þá í tvö gengisbandalög. Hin dýra kaup- höll auðvaldsskipulagsins myndi þá enn einu sinni leika á reiðiskjálfi. En einnig það að ráða við atvinnuþróun- ina sjálfa gengur bögsulega þrátt fyrir allt. Margir auðvaldsherrar og efnahagssérfræð- ingar þeirra eru gamaldags og skilja lítt lög- mál atvinnulífsins. — Það þarf ekki nema að athuga Island til að sannfærast um það. — Sú kreppa, sem nú fer um Vestur-Evrópu, er að vísu grunn, en hún sýnir samt skugga- hliðar hins „háþróaða" auðvaldsþjóðfélags: Atvinnuleysi miljóna manna, ónotaðar ó- grynni véla, óvissa og öryggisleysi meðal al- mennings. Sú fjölmenna verklýðsstétt háþróaðra auð- valdslanda, sem vanizt hefur góðri afkomu og sér hve gífurlegir möguleikarnir til miklu betri afkomu og öruggari eru, mun ekki til lengdar láta bjóða sér hið „tímabundna og skipulagða" atvinnuleysi, hið almenna örygg- isleysi og það tiltölulega mikla arðrán, sem auðvaldsskipulaginu fylgir, — jafnvel þótt það sé komið á „velferðar"-stig. Og „velferð- in" er vissulega vafasöm, jafnvel í þessum háþróuðu auðvaldslöndum. En það krefst vissulega mikillar umhugs- unar og þekkingar af verkalýð þessara landa að komast að slíkri niðurstöðu, en láta sér ekki bara nægja brauðið og bjórinn eða vín- ið og una svo glaður við sitt. FELAGSLEG MISÞYRMING MANNSINS 3. — Verkamaður og bóndi þróunarland- anna býr við þá sáru kúgun, sem auðvald veraldar og afturhaldssamir bandamenn þess 59
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.