Réttur - 01.04.1972, Blaðsíða 10

Vafalaust mun reyna mjög á staðfestu
þeirrar samstöðu, sem skapazt hefur, þegar
Efnahagsbandalag og Atlanzhafsbandalag
beita á víxl sínum þvingunarráðstöfunum og
ginningum, til þess að fá Island til að hörfa.
Hinn brezki auðvalds-Shylock mun heimta
sitt pund úr holdi Islands, kveðast hafa „bréf
upp á það", en hann mun ekki þora að
höggva í holdið, frekar en í leikriti Shake-
speares, því blóð má ekki fljóta. Orofa sam-
heldni þjóðar vorrar mun tryggja oss sigur-
inn sem fyrr.
En hitt þurfa allir viðkomandi að læra til
fullnustu, einmitt vegna þess hve vel hefur
nú tiltekizt: Sannleikurinn, hin dýrkeypta
/
reynsla, úr sögu vorri er að Island má aldrei
gera „óuppsegjanlegan" samning. Sagan hef-
ur brennt þennan sannleik í hug hvers ís-
lendings, sem finnur til með þjóð sinni. Og
vísdómsorð forn hljóða: Vinn það ei fyrir
vinskap manns að víkja af götu sannleikans.
Auðvald Englands og Vestur-Þýzkalands
má vita það, að þegar til kastanna kemur 1.
september 1972, þá mætir þeim einhuga ís-
lenzk þjóð, ef neita á henni um skilyrði til
þess að lifa mannsæmandi lífi í landi sínu.
58