Réttur - 01.04.1972, Blaðsíða 12

„Við erum orðnir þvi svo vanir að líta á okkur
sem sjálfstæða þjóð“. Sigurður Ingi Ásgeirsson:
Ketill Ketils).
„Fyrst minkurinn er ímyndun, sem hver og einn
getur séð, hversvegna eruð þið þá að grafa ykkur
niður?“. Lisbet: Valgerður Bjarnadóttir, Kelli: Páll
Kristjánsson, Leðurjakkamenn: Hörður Áskelsson,
Kristinn R. Ólafsson.
sem leikstarfsemi er samfara, þá fái þeir
einnig nokkur kynni af verkum, sem hafa
bókmenntalegt gildi og eru til þess fallin að
glæða skilning á vandamálum mannlegs sam-
félags eins og þau koma fyrir sjónir í nú-
tímanum. Eru þessi viðhorf raunar mjög í
samræmi við aukið skoðanalegt sjálfstæði
ungu kynslóðarinnar og það óbundna sjálf-
ræði, sem margir hinna eldri óttast svo mjög.
Höfundur „Minkanna" Erlingur E. Hall-
dórsson, hefur um árabil starfað sem leik-
stjóri og sett á svið fjölmörg leikrit víðsveg-
ar um land. Hann er kunnur að ágætri leik-
stjórn og sérlega vönduðu verkefnavali. Að
afloknu stúdentsprófi stundaði Erlingur nám
í París, Vínarborg og Berlín, en þar kynnti
hann sér um nokkurt skeið starfsemi hins
víðfræga Brecht leikhúss Berliner Ensemble.
Eftir Erling E. Halldórsson hafa birzt þrjú
leikrit, Dómsmálaráðherrann sefur 1961,
Reiknivélin 196 3 og sett á svið á vegum leik-
félagsins Grímu, og svo Minkarnir, sem
komu út 1965. Tvö ný leikrit eftir Erling
munu koma út innan tíðar.
Ekkert leikfélag á landsbyggðinni né held-
ur leikhúsin í Reykjavík hafa fram að þessu
ráðizt í að setja Minkana á svið.
Má það furðulegt heita ekki sízt, þegar
60