Morgunblaðið - 15.10.2006, Blaðsíða 36

bókarkafli
36 SUNNUDAGUR 15. OKTÓBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Eftir millilendingu í London flaug
Andrea til Mumbai á Indlandi. Áður
en ferðasagan hefst eru helstu stað-
reyndir um landið kynntar fyrir les-
endum.
INDLAND:
Stærð: Rúmlega 3.200.000 km2
– Ísland er 103.000 km2
Íbúar: Rúmlega milljarður
Höfuðborg: Nýja-Delhí
Tungumál: Hindí og enska eru op-
inber tungumál en einnig eru mörg
hundruð staðbundin tungumál
Trúarbrögð: Hindúismi (81%), ísl-
amstrú (13%), kristni (2,4%), síkar
(2%), búddismi (0,7%), annað
(0,9%)
Gjaldmiðill: Indversk rúpía
Landamæri: Pakistan, Kína, Nep-
al, Bútan, Bangladesh, Myanmar
(Búrma) og er Srí Lanka eyja sem
er sem lítill dropi í suðri – 50 km
skilja hana frá meginlandinu
Ég var ekki lengi að sveifla grun-
samlega léttum pokanum á bakið áð-
ur en haldið var út af flugstöðinni í
Mumbai. Kunningjakona mín rekur
fyrirtæki í Mumbai og ég hafði verið
svo heppin að fá gistingu hjá henni í
upphafi ferðar. Ég á dýrmætar
minningar um hjálpsemi og þann
stuðning sem hún og starfsfólk henn-
ar veittu mér þessa daga. Í fyrstu var
það „bara“ góð hugmynd að byrja í
Mumbai. Síðar sá ég að það hafði ver-
ið hárrétt ákvörðun. Ég hóf ferðalag-
ið þreytt og lúin eftir mikinn und-
irbúning, mörg kveðjupartí, lítinn
svefn og langt ferðalag. Það var því
lottóvinningur að byrja ferðalagið í
þokkalegum friði til að ná að aðlagast
ólíkum menningarheimi og ná áttum.
Sem betur fer var fólk búið að vara
mig við því sem nú tók við. Á undir-
búningstímanum fyrir ferðina heima
á Íslandi upplifði ég mig eins og í bíó-
mynd þar sem mér fannst líf mitt
hlaðið tilviljunum, ef þær eru þá til.
Hvert sem ég fór hitti ég einhvern
sem var að koma frá Asíu, var að fara
til Asíu eða hafði dvalið þar í ein-
hvern tíma. Þess vegna hafði ég feng-
ið góð ráð héðan og þaðan. Ég komst
síðar að því að slíkt kallast „Joriki“
eða einbeittur hugur, en nú var kom-
ið að mér að upplifa andlegt áreiti og
skít á eigin skinni.
Frá og með þessum tímapunkti
gat ég gleymt persónulegu rými. Ég
hélt reyndar að ég væri að tryggja
mér friðhelgi með því að greiða fyrir
fyrirframgreiddan leigubíl á flug-
stöðinni en raunin varð önnur. Full-
orðnir karlar voru ekki lengi að koma
auga á varnarlausa sjálflýsandi vík-
inginn sem þarna var mættur á
svæðið. Líkt og mý á mykjuskán
hrúguðust þeir í kringum mig og það
var annaðhvort að taka karatespark
eða láta undan og gefa þeim það sem
þeir sóttust eftir – dollara. Ég kom
loksins auga á tannkremsblátt núm-
erað farartæki sem samkvæmt
greiðslukvittuninni kallaðist leigubíll.
Á mælaborðinu voru lítil trúartákn
og í gegnum þykkt lag af skít mátti
greina lítið skilti: „No smoking!“ Að
draga andann dag hvern í Mumbai er
gjarnan líkt við að reykja sex sígar-
ettur og var það því ágætt að þær
yrðu ekki fleiri þann daginn.
Ég var sólarmegin í lífinu í orðsins
fyllstu merkingu og við það að
bráðna. Það fór nú eitthvað lítið fyrir
loftkælingunni sem ég hafði greitt
formúu fyrir í steikjandi hitanum en
það breytti engu. Ég sat í aftursæt-
inu í fósturstellingunni þegar leigu-
bílstjórinn ók eftir götunum sem
upphaflega voru hannaðar fyrir tvær
akreinar en þær voru nú fimm. Bíl-
stjórinn hamaðist svo mikið á flaut-
unni að mér fannst sanngjarnt að
hún myndi fljótlega bræða úr sér. Ég
sá strax að ég myndi frekar deyja í
umferðarómenningunni en úr fugla-
flensu í þessari ferð.
„Nothing can fully prepare you for
India …“ er ein af fyrstu línunum í
ferðabiblíunni Lonely Planet. Aðeins
síðar í sama kafla segir: „Expecting
the unexpected – India rewards
those who go with the flow.“ Sem
sagt, maður verður að fylgja
straumnum til að halda geðheilsu á
Indlandi og það var nákvæmlega það
sem ég ætlaði að gera.
„Hello lady!“ Ég rankaði við mér
og rak upp stór augu. „Ætlar þessi
kynjaði djöfulsins doðrantur að elta
mig hvar sem ég stíg niður fæti?“
spurði ég sjálfa mig þegar lítill strák-
ur reyndi að selja mér bókina Konur
eru frá Venus og karlar frá Mars í
gegnum afturgluggann. Ein af mörg-
um metsölubókum sem viðhalda
stöðluðum hugmyndum og ganga út
á að kynin tvö komi hvort frá sinni
plánetu og eigi fátt sameiginlegt. Ég
þakkaði pent fyrir mig og renndi
augunum yfir bókaúrvalið sem litli
snáðinn kjagaðist með í umferðinni
sem dröslaðist áfram, líkt og jafn-
réttið – á hraða snigilsins.
Ég hef ekki ennþá fundið réttu
orðin til að lýsa upplifuninni og því
sem ég sá út um gluggann í fyrstu
leigubílaferðinni í Mumbai. Ég hafði
áður dvalist erlendis í nokkra mánuði
en aldrei komið til Asíu fyrr. Við mér
blasti nú ðgribrö og isyerh eða ör-
birgð og hreysi skrifað aftur á bak.
Orðin höndla nefnilega ekki að lýsa
þessum tilfinningarússíbana, upplif-
uninni og aðstæðum fólksins.
Allsnægtir og allsleysi
Eftir leigubílaferðina blöstu við
andstæður allsnægta og allsleysis,
einnig sannkölluð furðuveröld þar
sem höfundur sá fíl bíða á rauðu ljósi
svo dæmi sé tekið:
Mér var sagt að stærstu fátækra-
hverfi Asíu væru í Mumbai og að þau
stækkuðu á hraða ljóssins. Straum-
urinn lá til þessarar viðskipta-
miðstöðvar og sjá mátti hóp karl-
manna stíga frá borði á bát og ganga
með-fram vegarkanti með aleiguna í
snjáðum plastpoka og misstóra
drauma um bjartari framtíð. Svo litl-
ir, skítugir og varnarlausir að reyna
að draga fram lífið fyrir minna en
dollar á dag. Hádegismatinn mátti
finna í ruslahrúgum við vegar-
brúnina og heilagar kýr hámuðu í sig
tómar plastumbúðir til að seðja
hungrið. Tannlausar, ungar mæður
gengu í skítugum sari með börn sín í
fæðingargallanum á milli bíla og
bönkuðu á rúðuna í von um ölmusu.
Þær voru komnar hálfar inn um aft-
urglugga leigubílsins, pikkuðu í mig
og reyndu að benda mér með lát-
bragði á hið augljósa. Þær voru
svangar. Börnin grétu og það tók
tíma fyrir hortauminn að slitna milli
nefs barnsins og peysunnar minnar
þegar móðirin hrökklaðist skyndi-
lega í burtu. Háværasta flautan í
hverfinu öskraði grimmilega á þær
og undir stýri glæsikerrunnar, sem
skaust fram hjá, var karlmaður
skreyttur gulli. Hann virtist vera á
hraðferð. Ég gat hreinlega teygt mig
í andstæður Indlands beint fyrir
framan nefið á mér. Kofaskrípi við
hliðina á glæsihýsi, fólk liggjandi á
götunni og fíll beið á rauðu ljósi. Ind-
land er fjölmennasta lýðræðisríki
heims, en lýðræðið er ekki trygging
fyrir mannréttindum. Umhverfið er
hægt að lesa á marga vegu. Þetta var
mín upplifun. Þetta var of mikið.
Fyrsta morguninn var flugriðan
minni en ég bjóst við. Eftir kalda
sturtu var ég svo fersk að það var
líkt og ég hefði sofið í lofttæmdum
umbúðum. Úti á götu þornaði hárið á
örskotsstundu í sólinni sem virkaði
betur en nokkur túrbóþurrka. Ég
vissi í rauninni ekki á hverju ég átti
að byrja og þjáðist af jákvæðum val-
kvíða. Því meira sem ég las því
minna vissi ég, þannig að aðlögunin
fólst í að slæpast fyrst um sinn og ná
áttum. Útkoman var frelsi, frábær
fílingur og ég óttaðist ekki neitt.
Orðlaus stóð ég ein úti á götu og
gleypti við öllu sem fyrir augun bar.
Eitt það eftirminnilegasta var að sjá
hijra og ég fann að það var kominn
tími á að skerpa aðeins á þekking-
unni á þriðja kyninu sem ég las um í
kynjafræðinni. Svartir og gulir pínu-
bílar sem kallast Rickshaw fylltu
göturnar. Þetta eru nokkurs konar
yfirbyggðar vespur á þremur hjólum
sem smjúga alls staðar í gegn. Svona
tíugíra-spítthjólastóll fyrir tvo feita
eða fjóra granna. Ég átti eftir að
klístrast við aftursætið í nokkrum
slíkum farartækjum í ferðinni.
Það virtist alls staðar vera hægt
að fara í hársnyrtingu í Mumbai.
Víða mátti sjá rakarastofur sem
minntu á Leif og Kára en einnig
smærri útibú sem samanstóðu af ein-
um stól, skærum, greiðu og spegli á
miðri gangstétt. Vinnulagið og
vinnumenningin var engu lík og
störfin litu út fyrir að vera miskrefj-
andi. Gott dæmi er saga sem mér var
sögð af dauðaleit sem var gerð að
fjarstýringu að sjónvarpi en þegar
lítill snáði mætti á svæðið var hún
fundin. Hann var fjarstýringin. Á
flugvellinum hitti ég mann sem vann
Lífið er ferða-
lag en ekki
áfangastaður
Andrea Róbertsdóttir seldi íbúðina sína, losaði sig við bílinn, seldi dót og föt í Kolaportinu og kláraði BA-ritgerðina í kynja- og
félagsfræði í Háskóla Íslands áður en hún lagði upp í bakpokaferðalag um Asíu. Ferðasagan er komin út í bókinni Spennið beltin
– Til Asíu með Andreu Róberts. Í kaflanum sem hér fer á eftir lýsir höfundur fyrstu upplifun sinni af Indlandi.
Ferðalangurinn Andrea á götu úti í Indlandi með bakpokann á bakinu.
Þjónusta Her manns vinnur í búðum og oft afgreiða margir sama hlutinn.
Farskjótinn Margvísleg farartæki eru notuð á Indlandi, jafnvel fílar.
Heimsferðir bjóða glæsilega helgarferð til þessarar stórkostlegu borgar í
hjarta Evrópu. Búdapest býður einstakt mannlíf, menningu og skemmtun
að ógleymdri gestrisni Ungverja.
Bjóðum nú takmarkað magn sæta á
frábæru tilboði - þú bókar flugsæti
og 2 dögum fyrir brottför færðu að
vita hvar þú gistir.
Skógarhlíð 18 • sími 595 1000 • www.heimsferdir.is
Helgarferð til
Búdapest
20. október
frá kr. 29.990
Örfá tilboðssæti!
Munið Mastercard
ferðaávísunina
Verð kr. 29.990
Flug, skattar og gisting í 4 nætur með morgun-
verði, m.v. stökktu tilboð 20. október. Netverð á
mann. Ath. mjög takmarkaður sætafjöldi á
þessu verði.
SNYRTISETRIÐ
h ú ð f e g r u n a r s t o f a sími 533 3100 – Domus Medica
CELL RESTRUCTURE
Eyðir línum og hrukkum
Yngjandi meðhöndlun
Árangur strax
Betra en Botox!?
20%
afsláttur
af 10 tíma
kortum
Snyrtisetrið – líttu vel úti i lí l