Morgunblaðið - 15.10.2006, Page 59
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15. OKTÓBER 2006 59
FASTEIGNA
MARKAÐURINN
ÓÐINSGÖTU 4, SÍMI 570 4500, FAX 570 4505. OPIÐ VIRKA DAGA KL. 9–17.
Netfang: fastmark@fastmark.is - Heimasíða: http://www.fastmark.is/
Jón Guðmundsson, sölustjóri og lögg. fasteignasali.
Höfum til sölu um 3.700 fm lóð á mjög eftirsóttum og
grónum stað við Furugerði. Á lóðinni standa í dag
einbýlishús auk tveggja gróðurhúsa.
Tilvalið tækifæri fyrir byggingaverktaka að fá lóðina
deiliskipulagða undir nýbyggingar.
Nánari upplýsingar og lóðauppdráttur á skrifstofu.
LÓÐ VIÐ FURUGERÐI
BYGGINGAVERKTAKAR ATHUGIÐ !!
OPIÐ HÚS Barðavogur 32, e. sérh.
Sverrir Kristinsson löggiltur fasteignasali
Falleg 6 herbergja efri sér-
hæð í tvíbýli á eftirsóttum
stað auk bílskúrs. Eignin
skiptist í stigapall, hol, for-
stofuherbergi, snyrtingu,
baðherbergi, þrjú herbergi,
stofu, borðstofu, eldhús
og baðherbergi. Í kjallara
eru tvær geymslur og sér-
þvottahús.
KRISTBJÖRG OG JÓN TAKA VEL Á MÓTI YKKUR Í DAG
(SUNNUDAG) FRÁ KL. 13-15. V. 35,0 m. 6047
Húsakaup auglýsir eftir ákveðnum eignum fyrir trausta aðila.
• 350-500 fm geymsluhúsnæði miðsvæðis í Reykjavík
• 350 fm vandað skrifstofuhúsnæði miðsvæðis í Reykjavík
• 2.500 fm verslunar- og lagerhúsnæði á höfuðborgarsvæðinu
• 2.000 - 2.500 fm lagerhúsnæði með góðri lofthæð og útisvæði á
höfuðborgarsvæðinu.
Starfsmenn Húsakaupa hafa áralanga reynslu í sölu á atvinnuhúsnæði.
Því hafa traustir aðilar leitað eftir aðstoð okkar til að finna gott húsnæði
sem hæfir starfsemi þeirra.
Allar nánari upplýsingar veitir Jón Gretar Jónsson, framkvæmdastjóri
Húsakaupa, í síma 840-4049.
ATVINNUHÚSNÆÐI
ÓSKAST FYRIR ÁKVEÐNA
KAUPENDUR
Jón Gretar Jónsson
sölumaður, GSM 840 4049
Guðrún Árnadóttir
lögg. fasteignasali
FRAM yfir miðja síðustu öld
kynntumst við landinu okkar á
annan hátt en við gerum nú.
Ferðalög milli landshluta fóru
fram á sjó. Á landi var setið á
hestbaki um sveitir
og á milli byggða. At-
vinnuhættir kröfðust
árstíðabundinna
ferðalaga milli lands-
hluta. Á strandsigl-
ingu í góðri tíð kynnt-
ist fólk landinu mjög
vel og ekki síður á
hestbaki um sveitir
og heiðar. Á skipsfjöl
við komu til landsins
og brottför var hrif-
ingin oft mikil á með-
an landið sökk eða
reis.
Þau sem sátu gæðing nutu
engra forréttinda fram yfir þau er
sátu heimilishestinn. Farþegar á
þriðja farrými nutu landsýnar
jafnt og farþegar fyrsta farrýmis.
Almenningur lifði sig inn í náttúru
landsins.
Nú er öldin önnur. Fáir eiga
þess kost að sjá strendur landsins
af sjó. Sjá fjallahringinn frá
miðjum Faxaflóa, sigla um firði og
flóa, fara fyrir Svörtuloft, Látra-
bjarg, Straumnes, Hælavíkur- og
Hornbjarg. Hesturinn, þarfasti
þjónninn, er ekki lengur almenn-
ingseign.
Hvati að því að ég skrifa þessa
grein er ferð mín og konu minnar
Hrefnu Magnúsdóttur yfir Arn-
arvatnsheiði 6. september sl.
Ferðin var farin í boði Magnúsar
Magnússonar ritstjóra Skessu-
horns, héraðsblaðsins okkar á
Vesturlandi. Það voru átta manns
í ferðinni á tveimur stórum og vel
búnum jeppum. Magnús var eig-
andi og bílstjóri annars jeppans
en á hinum var bílstjóri og eigandi
Snorri bóndi Jóhannesson á Auga-
stöðum í Hvítársíðu. Snorri teng-
ist Arnarvatnsheiðinni betur en
flestir menn aðrir er þar veiði-
vörður og þekkir svæðið allt mjög
vel.
Frá því er að segja að þetta
ferðalag gekk mjög vel. Mér leið
ótrúlega vel. Landið er svo fallegt
og leiðsögnin var svo notaleg og
góð hjá þeim Magnúsi og Snorra.
Ég ætla ekki að reyna að lýsa um-
hverfinu, vötnunum, veiðistöð-
unum, landinu, fjallasýninni. Frá-
sögn mín dygði skammt.
Áningarstaðir voru vel valdir.
Veðrið var mög gott.
Ferðafélagarnir voru
frábærir. Aldrei
heyrðist kallað „jæja“
eða „eigum við ekki
að halda áfram“
Ferðalagið leið áfram
í í náttúrulegum ró-
legheitum.
Klukkan níu um
morguninn tók Magn-
ús okkur hjónin í bíl
sinn í Borgarnesi og
leiðir okkar skildu við
Brú í Hrútafirði
klukkan átta um
kvöldið. Ellefu tíma lukkulegu
ferðalagi yfir Arnarvatnsheiði,
með meiru, var lokið. Við Hrefna
héldum norður Strandir og ferða-
félagarnir suður yfir Holtavörðu-
heiði til sín heima.
Í sumar hefur fjöldi fólks farið
til að skoða landið sem á að fara
undir Hálslón og virkjunina við
Kárahnjúka. Mörg í fyrsta sinn.
Af hverju hefur fólk ekki farið til
að skoða þetta landsvæði fyrr en
nú ? Svarið við þeirri spurningu er
einfalt. Vegir færir farartækjum
almennings voru ekki til staðar á
svæðinu.
Nú er búið að gera góða vegi
þarna og auðvelt að komast þar
um. Það eru þau sem standa að
Kárahnjúkavirkjun sem hafa ann-
ast vegagerðina.
Ég naut þess vel að klúngrast í
öflugum bíl og með frábærri leið-
sögn norður yfir Arnarvatnsheiði.
Við mættum ekki einum einasta
bíl á heiðinni. Ekki þurfti að búast
við mikilli umferð því að vegurinn
er lengst af aðeins fær öflugum
sérbúnum bílum. Það gat þó ekki
hjá því farið að manni kæmi til
hugar hvort að öll þau sem áhuga
hefðu á hálendi Íslands og vildu
njóta þess væru stödd á góðu veg-
unum við Kárahnjúka. Þau ætluðu
svo að bíða þess að Landsvirkjun
léti gera stíflu í Norðlingafljót og
safnaði vötnunum á Arnarvatns-
heiði í eitt stórkostlegt lón með
tilheyrandi vegagerð um heiðina.
Þá yrði hægt að skoða landið –
lónsbotninn. Þetta var ekki svona
vont. Ástæða þess að við mættum
engri umferð var óvegurinn á
heiðinni og Norðlingafljót sem
fara verður yfir á vaði. Þessi nátt-
úruperla á hálendi Íslands er lok-
uð almenningi. Um þetta land-
svæði mega aðeins ferðast fyrsta
farrýnis farþegar og þeir sem eiga
gæðingana.
Ég hefi ekki orðið var við það
að þau sem eru kölluð nátt-
úruverndarsinnar og taka þátt í
umræðu um náttúruvernd hafi
nokkuð fjallað um það hvernig
auðvelda megi almenningi aðgang
að hálendi Íslands.
Þau eru alltof mörg sem eru úti-
lokuð frá því að komast til áhuga-
verðra staða á hálendinu á bílum
sínum. Við það bætist að atvinnu-
og samgönguhættir hafa breyst
það mikið á síðustu áratugum að
störf og ferðalög fólks veita því
minni tengsl við landið en áður
var. Þessi staða getur valdið því
að stærri og stærri hluti þjóð-
arinnar verði áhugalaus um vernd-
un náttúru Íslands.
Áhugi minn beinist að því að fá
þessari stöðu breytt. Gera þarf
stór átak í því að bæta hálend-
isvegina. Gera þá vegi færa öllum
bílum. Veita almenningi tækifæri
til að njóta þess sem þar er að sjá.
Vegirnir verði ofaníbornir slóðar
sem lítið ber á í landslaginu sem
síðar verði lagðir bundnu slitlagi.
Til þessara vega nefni ég veg um
Arnarvatnsheiði og brú á Norð-
lingafljót, veg að Öskju og tilheyr-
andi brýr á þeirri leið og margar
leiðir aðrar.
Arnarvatnsheiði
og hálendisvegir
Skúli Alexandersson
segir frá hálendisferð » Gera þarf stór átak íþví að bæta hálend-
isvegina.
Skúli Alexandersson
Höfundur er fv. alþingismaður og
starfar við ferðaþjónustu.
Fáðu fréttirnar
sendar í símann þinn