Morgunblaðið - 15.10.2006, Side 74

74 SUNNUDAGUR 15. OKTÓBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
menning
RÖKKURRÓ er mjög ung hljóm-
sveit og það er frekar sjaldgæft
að fá í hendurnar geisladisk með
svo nýstofnuðu bandi. Hljóm-
sveitin hóf að leika saman í upp-
hafi ársins 2006 á háalofti í vest-
urbæ Reykjavíkur. Þau voru
upphaflega bara þrjú í sveitinni
og tóku þannig mönnuð þátt í
Músíktilraunum í mars sl.
Keppnin varð hljómsveitinni
lyftistöng þrátt fyrir að þau lentu
ekki í efstu þremur sætunum, en
þau voru kosin áhugaverðasta
hljómsveitin og hlutu að launum
hljóðverstíma. Það hefur eflaust
hleypt lífi í mannskapinn og nú
hafa þau bætt trommum, harm-
ónikku og strengjum við útsetn-
ingar sínar og gefið sjálf út fjög-
urra laga geisladisk.
Eins og svo oft þegar um
fyrstu útgáfu er að ræða er grip-
urinn ekki hnökralaus, en það er
þó furðanlega lítið að honum mið-
að við að um hálfs árs gömul
hljómsveit stendur að baki útgáf-
unni. Lögin fjögur eiga það sam-
eiginlegt að vera mjög dreymandi
og harmónikkuleikurinn gerir
þau ef til vill örlítið „frönsk“
áheyrnar. Þó er líka afgerandi
frumlegur hljómur, þannig að
þrátt fyrir lítinn tíma til að spila
sig saman er sveitin búin að
finna sér sinn eigin stíl. Lögin
virðast fullsvipuð í upphafi, en
þau skýrast og taka á sig hvert
sína mynd við áframhaldandi
hlustun. Útsetningar eru prýði-
legar og heppnast sérstaklega vel
í öðru laginu, „Ringulreið“, og í
því fjórða, „Hetjan á fjallinu“. Í
þessum lögum helst dularfull
stemmningin, en jafnframt skap-
ast góður stígandi.
Helstu vankantar plötunnar
eru að bæði er upptakan mjög
lág í heildina séð og svo er söng-
ur hinnar mjög svo sjarmerandi
söngkonu Rökkurrór allt, allt of
aftarlega í mixinu. Þetta þýðir að
það heyrist of lágt í henni miðað
við önnur hljóðfæri, sem svo þýð-
ir að laglínurnar sem hún skapar
með rödd sinni ná ekki að koma
laginu á það flug sem það kæmist
annars á. Líklega skiptir það
minnstu máli í lokalaginu, „Hetj-
an á fjallinu“, því þar er hvort eð
er meira „djamm“ og flæði í
gangi en fastmótuð laglína. Þar
er því vel við hæfi að blanda rödd
meira saman við hljóðfærin, en í
laginu „Ringulreið“, þar sem
sönglínan er ótrúlega flott, er
þetta mikill galli sem erfitt er að
leiða hugann hjá.
Mér finnst reyndar mjög lík-
legt að næsta plata hjá Rökkurró
verði mun betri en þessi, og verði
bæði einbeittari og betur hugað
að hljóðblöndun og tónvinnslu.
Það er nefnilega staðreynd að
maður lærir mest á því að fram-
kvæma hlutina og láta verkin
tala. Rökkurró er ferskur and-
vari inn í tónlistarheim dagsins í
dag, þar sem allir stofna hljóm-
sveit og eru búnir að fara í þús-
und viðtöl, gera margar heima-
síður og fara í fjölda viðtala áður
en fyrsta lagið er samið.
Tónlist Rökkurrór virkar á mig
eins og hún sé beint frá hjartanu,
og hún er mjög róandi og þægi-
leg áheyrnar, e.t.v. vegna þess
hve einlæg hún er og laus við
stæla. Það var gaman að fá að
skyggnast inn í heim þessarar
sveitar og verður enn skemmti-
legra að fá að fylgjast með þeim
þróa stíl sinn áfram.
Ferskur andvari
TÓNLIST
Íslenskur geisladiskur
Geisladiskur hljómsveitarinnar Rökk-
urrór, fjögur lög, 20.09 mínútur. Öll lög
og textar eru eftir Rökkurró. Í sveitinni
eru Arnór, Árni, Björn, Hildur og Ingibjörg.
Tekið upp í TÞM/Hellinum dagana 20.–
24. júní. Upptökum stjórnaði Albert Finn-
bogason og Rökkurró. Hljómsveitin gefur
sjálf út.
Rökkurró – Rökkurró
★★★ Ragnheiður Eiríksdóttir
Það er ekki tekið út meðsældinni að eiga frægaforeldra og öllu verra efþeir eru goðsagnakenndir.
Þannig átti Charlotte Gainsbourg
frekar erfiða daga framan af og
það er ekki fyrr en nú, þegar hún
er komin á fertugsaldur, sem hún
segist hafa sætt sig við frægðina.
Það má segja að kominn hafi verið
tími til, því ekki er bara að hún átti
fræga að heldur hefur hún verið
með helstu kvikmyndastjörnum
Frakka í áraraðir og sló í gegn sem
söngkona þrettán ára. Fyrir stuttu
kom út ný breiðskífa hennar, 5:55.
Alin upp í sviðsljósinu
Charlotte Gainsbourg er dóttir
þeirra Jane Birkin og Serge Ga-
insbourg. Það kemur kannski ekki
á óvart að hún fékk ekki hefð-
bundið uppeldi, var í sviðsljósinu
frá því fyrir fæðingu, ef svo má
segja, því myndir af óléttri móður
hennar vöktu mikla athygli, en for-
eldrar hennar skildu þegar hún var
mjög ung.
Hún byrjaði snemma að leika í
kvikmyndum, lék meðal annars í
mynd með Catherine Deneuve tólf
ára gömul. Hún er margverðlaunuð
fyrir kvikmyndaleik, fékk til að
mynda frönsku kvikmyndaverð-
launin aðeins fimmtán ára gömul,
en alls hefur hún leikið í nærfellt
þrjátíu kvikmyndum um dagana.
Ekki var bara að Charlotte Ga-
insbourg byrjaði snemma að leika í
kvikmyndum, heldur byrjaði hún
líka snemma að syngja inn á plöt-
ur, því hún var aðeins þrettán ára
gömul þegar fyrsta breiðskífan,
Charlotte Forever, kom út. Sú
plata var meira og minna úr smiðju
föður hennar, því lögin á plötunni
eru öll eftir hann og stemningin á
plötunni var hans.
Heimsmaður og götustrákur
Serge Gainsbourg sjálfur naut
gríðarlegra vinsælda í Frakklandi
en minni vinsælda utan heima-
landsins – þótt hann hafi verið
þekktur víða um heim er ekki hægt
að segja að hann hafi beinlínis ver-
ið vinsæll, til þess var hann of til-
raunaglaður, ófyrirsjáanlegur og
hrekkjóttur. Hann var sérkennileg
blanda af heimsmanni og götustrák
og tónlistin sömuleiðis, popptónlist
en þó ekki beinlínis popp, skotið
djass, kaffihúsarauli, framúrstefnu
og vísnasöng. Charlotte dóttur
hans reyndist erfitt að standa ein
sín liðs í tónlistinni og þótt hún hafi
notið vinsælda sem söngkona hvarf
hún snemma frá því að gefa út
plötur – 5:55 er fyrsta plata hennar
í tuttugu ár.
Leitað að stemmningu
Ekki má þó skilja það sem svo
að hún hafi sagt algerlega skilið við
tónlist, því hún hefur meðal annars
lagt lið svo ólíkum listamönnum
sem Madonnu og Badly Drawn
Boy og sungið lög í kvikmyndum.
Tónlistin togaði því eitthvað í hana
og það tog varð sterkara, svo
sterkt að lokum að hún ákvað að
gera aðra sólóskífu, en nú á eigin
forsendum.
Það var fyrir tíu árum og Char-
lotte tók sér góðan tíma til verks-
ins, byrjaði að velja sér samstarfs-
menn, þá Air félaga Jean-Benoit
Dunckel og Nicola Godin, og upp-
tökustjórann Nigel Godrich. Hún
lýsti því í viðtali við Popmatters
fyrir stuttu að þó samstarfsmenn-
irnir hafi þar verið komnir hafi það
staðið í henni að hefjast handa þar
til þeir gripu í taumana, drifu hana
í hljóðverið og þá fóru hjólin snú-
ast.
Lögin eru öll eftir þá Dunckel og
Godin, en textar koma frá Jarvis
Cocker, Neil Hannon / Divine Co-
medy, Jean-Benoít Dunckel og Ni-
gel Godrich, sem hefur einnig yf-
irumsjón með upptökum og
tilheyrandi. Það kemur kannski
ekki á óvart að andi Serge Ga-
insbourg svífur þó yfir vötnum,
greinilegt að lagasmiðirnir hafa
reynt að fanga hann sem best, en
einnig er á plötunni talsverður
kvikmyndablær sem skýrist
kannski að einhverju leyti af því að
þegar drög voru lögð að plötunni
byrjuðu þau að skoða plötu föður
hennar Histoire de Melody Nelson,
þar sem móðir hennar er í öðru að-
alhlutverkinu, og tóku síðan fyrir
kvikmyndirnar The Night of the
Hunter, Los Olvidados og The Wiz-
ard of Oz til að móta enn betur
stemmninguna, draumkennda ógn
og einmanaleika, eins og hún lýsir
því.
Draumkennd ógn
5:55 Charlotte Gainsbourg sneri aftur í hljóðverið eftir tuttugu ára hlé.
TÓNLIST Á SUNNUDEGI
Árni Matthíasson