Morgunblaðið - 06.05.2007, Síða 10

„Lesandinn er bókstaflega
negldur niður í stólinn ...
Það er langt síðan ég hef
lesið svo innihaldsríka
spennusögu …
Gleymið öllum ofmetnu
metsölubókunum
– þetta er hin eina sanna.“
Weekendavisen Frum-
útgáfa
í kilju
2
SÆTI*
* Metsölulisti Eymundsson 2. maí 2007
10 SUNNUDAGUR 6. MAÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
STAÐA PLÖTUÚTGÁFU Á ÍSLANDI
P
lötusala hefur víðast
hvar dregist saman í
heiminum á und-
anförnum árum, eink-
um vegna tilkomu
Netsins, en þróunin
hefur verið öfug hér á landi. Sam-
kvæmt samantekt Félags hljóm-
plötuframleiðenda seldust 866.706
eintök af plötum á Íslandi á síðasta
ári og hefur þeim fjölgað um meira
en 100.000 eintök á tveimur árum.
Hér ræðir bæði um innlent og er-
lent efni.
Erfitt er að fá tæmandi tölur um
fjölda útgefinna titla enda ein-
yrkjar margir en samkvæmt Plötu-
tíðindum komu 174 nýir titlar á
markað árið 2006. Með endur-
útgefnu efni er heildarfjöldinn ríf-
lega 200 titlar.
Mikill fjöldi stendur að þessum
útgáfum en átján útgefendur eiga
aðal- eða aukaaðild að Félagi
hljómplötuframleiðenda. Jónatan
Garðarsson, framkvæmdastjóri fé-
lagsins, segir þennan fjölda koma
mörgum á óvart, ekki síst útgef-
endum sjálfum. „Breiddin á útgáfu-
markaði er mikil sem er vitaskuld
mjög jákvætt fyrir íslenska tónlist-
armenn. Þeim standa ýmsir mögu-
leikar til boða.“
Lengi vel voru hlutföllin í plötu-
sölu hérlendis erlendri tónlist í vil
en á því hefur orðið breyting á síð-
ustu árum. Árin 2004 og 2005 var
hlutfallið 54% á móti 46% íslenskri
tónlist í hag og í fyrra urðu þau
tíðindi að hlutfall íslensks efnis af
heildarplötusölu mældist ríflega
66%. Það er því liðin tíð að íslensk
plötuútgáfa sé að mestu leyti fjár-
mögnuð með sölu á erlendri tónlist.
Ástæðulaus ótti
Viðmælendur Morgunblaðsins úr
röðum plötuútgefenda fagna allir
auknum hlut íslenskrar tónlistar á
markaðnum. Jónatan segir sóknina
á liðnu ári hafa komið sér skemmti-
lega á óvart. „Satt best að segja
átti ég frekar von á því að sala á
íslensku efni myndi dragast saman
í fyrra. Ástæðan er sú að það kom
lítið út af nýju efni með stórum
listamönnum. Að vísu voru Björg-
vin Halldórsson, Bubbi Morthens
og Sálin hans Jóns míns með tón-
leikaefni og þær plötur seldust all-
ar gríðarlega vel. Þá stormuðu
ungir listamenn ekki heldur inn á
markaðinn, það var helst Lay Low.
Ótti minn reyndist sem betur fer
ástæðulaus. Það er því ekki ástæða
til annars en vera bjartsýnn fyrir
hönd íslenskrar tónlistarútgáfu.
Hún er að sækja í sig veðrið frekar
en hitt.“
Jónatan hefur ekki á reiðum
höndum skýringar á því hvers
vegna sala á íslenskri tónlist er að
aukast á kostnað erlendrar en til-
greinir tvær mögulegar ástæður.
Annars vegar hafi netnotkun aukist
verulega á umliðnum árum og fólk
sé í auknum mæli farið að nálgast
erlenda tónlist á þeim vettvangi.
Hins vegar hafi dregið úr úrvali er-
lendra titla í plötuverslunum á und-
anförnum misserum.
Að sögn Jónatans er lágmarks-
framleiðslukostnaður við plötu hér-
lendis 250.000 kr. í dag. Flestar
plötur kosti þó umtalsvert meira.
„Ef kostnaður er á bilinu tvær til
þrjár milljónir króna er það sæmi-
lega vel sloppið. Ætli meðalkostn-
Morgunblaðið/ÞÖK
HIÐ „ÓMÖGULEGA“
HJÓNABAND
Markaðsmenn hafa lengi
brýnt fyrir þessari þjóð að
velja íslenskt. Óvíða hefur
þeim orðið betur ágengt en
á geislaplötumarkaði en í
fyrra voru tveir þriðju hlut-
ar seldra platna með ís-
lenskum listamönnum. Það
er mikil aukning frá árinu á
undan. Um tvö hundruð
plötur komu út hér á landi á
árinu 2006 og heildarsalan
hefur aldrei verið meiri sem
er í ósamræmi við þróunina
á heimsvísu. Þrátt fyrir
þessa uppsveiflu er ekki á
vísan að róa í íslenskri plötu-
útgáfu. „Starf mitt snýst um
tilfinningu og endalausar
ágiskanir,“ segir útgáfu-
stjóri stærstu plötuútgáfu
landsins, Senu.
Eftir Orra Pál Ormarsson
orri@mbl.is