Morgunblaðið - 06.05.2007, Síða 43

ið til fyrsta smárann úr grafíni og
halda að það geti komið í stað kís-
ils í örgjörva. Grafín er stöðugt við
herbergishita og smári úr efninu er
svo lítill, að hægt er að stýra einni
rafeind í gegnum hann.“
Viðar segir að nú sé mjög rætt
um endurnýjanlega orku. „Fram-
leiðsla á sólarrafhlöðum kostar
mikla orku, svo mikla að sumir
efast um hagkvæmni þeirra. Nanó-
tækni gæti hins vegar nýtt orku
þeirra miklu betur, þ.e. breytt sól-
arljósinu í rafstraum á miklu hag-
kvæmari hátt. Bylgjulengd sólar-
ljóss er að vísu miklu stærri en
rásir á nanóskala, en með því að
breyta sólarljósinu í plasmabylgjur
gætum við beint þeim inn í þessar
litlu rásir og þannig hagnýtt sólar-
ljósið. Ég veit að nú er víða lögð
mikil áhersla á rannsóknir á þessu
sviði.“
Öllu nær okkur í tíma eru fram-
úrstefnulegir tölvuskjáir, sem gætu
verið eins og plastþynna. „Þeir
byggja á fjölliðum, sem alltaf eru í
plasti, en hafa ákveðna rafeig-
inleika. Það er mjög stutt í að slík-
ir skjáir komi á markað.“
Viðar segir líka að venjulegar
ljósaperur muni eiga í vök að verj-
ast í framtíðinni. „Nú hafa menn
náð tökum á að rækta kristalla.
Ljósdíóður eyða aðeins broti af því
sem ljósaperur eyða og hitna ekki,
svo brunahættan er engin. Ef
heimurinn skipti út venjulegum
ljósaperum fyrir ljósdíóður yrði
orkusparnaðurinn gríðarlegur. Nú
þegar eru díóður komnar í bílljós
og götulýsingu, svo dæmi sé tekið
og í Asíu hef ég séð svona díóðu-
ljós, sem eru eins og venjulegar
ljósaperur og skrúfaðar í per-
ustæði. Lengi vel þekktust ekki
kristallar til að búa til bláan lit, en
núna, þegar hægt er að búa til
blátt, grænt og rautt, þá er hægt
að framleiða perur sem gefa frá
sér hvítt ljós.“
Viðar bendir á annað, sem snert-
ir daglegt líf margra, en það eru
flatir sjónvarpsskjáir. „Plasmaskjá-
ir geta verið orkufrekir og ég held
að þeir muni tapa í baráttunni við
LCD-skjái, eða vökvakristalla. Ég
spái því hins vegar að í framtíðinni
muni díóðutæki varpa mynd á vegg
og þá verður engin hitamyndun,
með tilheyrandi orkutapi.“
Miklar breytingar og víða
Viðar segir að nanótæknin muni
smám saman ryðja sér til rúms og
á hinum fjölbreytilegustu sviðum.
„Við eigum ekki von á byltingu á
einni nóttu,“ segir hann. „Orku-
geirinn á örugglega eftir að nýta
sér margt úr nanótækni en ég get
líka nefnt t.d. möguleika í lyfjagjöf.
Tengsl erfðafræði og líffræði innan
nanóvísinda gera mönnum kleift að
framleiða sértækari lyf en nú
þekkjast. Þar erum við hins vegar
kannski komin á það svið að rétt-
ara væri að tala um framfarir í
erfðavísindum en nanó-tækni, þótt
upplýsingarnar séu skrifaðar á na-
nóskala. Reyndar eru menn farnir
að nota forskeytið „nanó“ afar
frjálslega og stundum á það ekkert
skylt við eiginleg nanó-vísindi. Í
öðrum tilvikum er vissulega um
nanótækni að ræða, þótt það heiti
sé aldrei nefnt. Ég get til dæmis
nefnt að sérstaklega styrkt máln-
ing er aldrei kölluð nanómálning,
þótt nanókristöllum sé bætt út í
hana.“
Hindranirnar eru enn fjölmarg-
ar. „Áður en einkatölvurnar komu
til sögunnar voru margar tækni-
legar hindranir í veginum,“ segir
Viðar. „Menn áttu ekki auðvelt
með að ímynda sér að nokkrum ár-
um síðar yrðu fjöldaframleiddar
smáar ferðatölvur, eða jafnvel lófa-
tölvur. Fyrsti smárinn, sem var
framleiddur árið 1947, var hnefa-
stór. Núna eru 100 milljón smárar
á einum örgjörva, sem er þó ekki
nema lítil flaga. Enginn hefði getað
séð þá þróun fyrir árið 1947.“
Viðar Guðmundsson er sann-
færður um að enn séu viðfangsefni
eðlisfræðinnar fjölmörg og mjög
spennandi. „Eðlisfræðin er rétt að
byrja og áherslusviðin eru alltaf að
breytast. Það er kolrangt að við
séum að komast að einhverjum
endimörkum.“
þjóðlífsþankar
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 6. MAÍ 2007 43
www.xf.is
VELFERÐ, SANNGIRNI
OG ATVINNUÖRYGGI
Við viljum búa
í sanngjarnara samfélagi
• Skattleysismörk hækki strax í 150.000 kr. hjá
þeim tekjulægstu.
• Lækkum skuldir heimilanna, burt með verð-
trygginguna.
• Aldraðir og öryrkjar geti haft 1.000.000 kr.
tekjur án bótaskerðingar og að tekjutenging við
maka verði afnumin.
• Lífeyrisgreiðslur beri 10%
skatt líkt og
fjármagnstekjur.
Skeifan 7 | Reykjavík | sími 553 6061
Kolbrún Stefánsdóttir
Suðvesturkjördæmi
Jón Magnússon
Reykjavík Suður
Magnús þór Hafsteinsson
Reykjavík Norður
Skógarhlíð 18 • sími 595 1000 • www.heimsferdir.is
Verð kr. 49.990
Netverð á mann, m.v. 2 fullorðna og
2 börn í íbúð m/1 svefnherbergi í
viku.
Verð kr. 59.990
Netverð á mann , m.v. 2 fullorðna í
íbúð m/1 svefnherbergi í viku.
Munið Mastercard
ferðaávísunina
Fuerteventura
22. maí
frá kr. 49.990
Síðustu sætin - takmörkuð gisting!
Bjóðum nú frábært sértilboð í viku á
Oasis Village í Corralejo á Fuertevent-
ura. Njóttu lífsins við góðan aðbúnað
og með allt innifalið á þessum vinsæla
áfangastað Heimsferða, sem svo
sannarlega sló í gegn í fyrra. Takmark-
aður fjöldi íbúða í boði á þessu frábæra
verði.
Sértilboð á
Oasis Village -
allt innifalið
Fáðu fréttirnar
sendar í símann þinn
Ég horfði eins og fleiri á fréttir 1. maísl. og fannst þær dálítið óvenju-
legar. Fyrst var sagt frá því að banka-
stjóri einn hefði sagt starfi sínu lausu
og starfslokasamningur hans gerði ráð
fyrir eins árs uppsagnarfresti og gæfi
honum að öllu samanlögðu hátt í millj-
arð á þessu eina ári. Rétt á eftir var
frétt um verkalýðsforingja úti á landi
sem var að hætta störfum sínum eins og
bankastjórinn fyrrnefndi og í lokaræðu
sinni á fundi lagði hann til að verkafólk
krefðist í næstu samningum 200 þús-
und króna lágmarkslauna á mánuði.
Til að sjá virðist þessi fréttatími sýna
fram á mjög mikla misskiptingu á aflafé
og líklega verður nokkuð langt þar til
verkalýðsbaráttan nær fram svipuðum
kjörum fyrir sitt fólk og bankastjórinn
nýtur.
En sem betur fer fyrir þessa stór-
fjölskyldu sem býr á Íslandi, við eigum
það víst sameiginlegt að geta rakið
saman ættir okkar hjá Jóni heitnum
Arasyni, síðasta kaþólska biskupnum á
Hólum, þá getum við lifað hér á eyjunni
okkar með minni tilkostnaði en kjör
bankastjórans gera ráð fyrir.
Það er ekki svo mikill grundvallar-
munur á hvernig bíl fólk á, húsnæði, föt
eða hvernig mat það borðar – en þar
skilur á milli feigs og ófeigs. Víst getum
við komist til útlanda án þess að eiga
þotu, við getum jafnvel komist ferða
okkar án þess að eiga bíl, hægt er að fá
föt fyrir lítið á þessum ofgnóttartímum.
En það er illmögulegt að vera án hús-
næðis, þótt þess þekkist hér dæmi, og
alveg ómögulegt að draga fram lífið án
matar og vatns. Af vatni fáum við yf-
irleitt nóg en sumir hafa varla í sig og
það er þessari Íslandsfjölskyldu til
hreinnar skammar. Hér ættu allir að
vera yfir fátæktarmörkum, það ættum
við að sameinast um að koma í fram-
kvæmd. Alla öfgar í efnalegu tilliti sýn-
ast slæmar. Of mikil fátækt er mann-
skemmandi og of mikið ríkidæmi getur
verið það líka. Eitt er víst að þeir sem
eyða ævinni í að afla sem mestra pen-
inga eru ekki endilega þeir hamingju-
sömustu og sagan kennir okkur að
þeirra er mun síður minnst en margra
hinna sem minna höfðu handa á milli.
Þeir fátækari hafa skapað mörg þeirra
menningarverka sem við njótum í dag.
Til að fá að sinna hugðarefnum á sviði
skrifta, tónlistar, myndlistar og upp-
finninga þarf fólk enn í dag að herða
sultarólina, jafnvel í eiginlegri merk-
ingu. Þeir sem hugsa og sýsla sífellt
með peninga gera ekki annað á meðan
og til að eignast mikla peninga þarf
sannarlega að hafa hugann við auðsöfn-
unina – jafnvel bæði daga og nætur, þá
vill verða lítill tími til annarra afreka.
Ég „ætla mér ekki þá dul“, eins og
segir í hátíðlegum greinum, að tíunda
þetta með ríka manninn og himnaríki
eða úlfaldann og nálaraugað. Né heldur
ætla ég að leggja út af því að sælla sé að
gefa en þiggja. En kannski væri ástæða
til að nefna hér í framhjáhlaupi að það
væri hægt að gera mörgum gott með
jafnari skiptingu fjármuna en þeirri
sem kom fram í fyrrnefndum frétta-
tíma 1. maí sl. – Ég ætla að svo mæltu
bara að hætta þessum skrifum og raula
með sjálfri mér hið ágæta þjóðkvæði:
Guð gaf mér eyra, svo nú má ég heyra.
Guð gaf mér augu, svo nú má ég sjá!
Guð gaf mér eyra!
Mætti ekki skipta jafnar?
Eftir Guðrúnu Guðlaugsdóttur