Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 2004, Side 39

Náttúrufræðingurinn - 2004, Side 39
Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags sent). The Briinnich's Guillemots were mainly adult birds (89%, n = 80). No signs of oiling were found on any of the birds. They were all emaciated, had suffered c. 40% weight loss compared with healthy birds, and lacked totally subcutaneous, abdominal and cardiac fat deposits (fig. 5). Bacteria culture and antibodies tests (Newcastle disease, influenza H5, H7, H9) were all negative. Severe weight loss, hemorrhagic gastroenteropathy and microscopic pathological examinations all supported the conclusion that death was by cachexia caused by food shortage. Recoveries of banded Common Guillemot and Briinnich's Guillemot have shown that the wintering popula- tions are of different provenance (Icelandic Institute of Natural History). The Common Guillemots are mainly birds of Icelandic origin and the Brunnich's Guillemots are birds from Spitzbergen, Bear Island and Finmark. Considering different age composition of the two species, the effects of this wreck on the respective breeding populations will probably vary. As the Common Guillemots were mainly immature, it is unlikely that any effects will be registered in the breeding colonies in Iceland, at least not during this coming breeding season. The Brúnnich's Guillemots, on the other hand, were mainly breeding adults and it is likely that the effects will be felt right next spring in the colonies in the Arctic. The reason for this wreck is not obvi- ous. The capelin Mallotus villosus is one of the most important winter food items for these two species. The capelin population was big in autumn 2001 and winter 2001-2002, also the status of the zoo- plankton was good (information from the Marine Research Institute in Reykjavík). According to this scenario, it was not food shortage per se that caused the starv- ing but environmental conditions that either hampered feeding activities or affected the distribution of the prey species. Þakkir Kári Kristjánsson, þjóðgarðinum í Jökulsárgljúfrum, Jóhann Gunnarsson, Víkingavatni, og Guðmundur Örn Benediktsson, Kópaskeri, aðstoðuðu við útivinnu. Eftirtaldir söfnuðu svartfuglum: Aðalgeir Egilsson, Mánárbakka. Hannes Leifsson, Hólmavík. Gunnar Karl Garðarsson, Bíldudal. Þorsteinn Sæmundsson, Sauðárkróki. Reynir Þorsteinsson, Raufarhöfn. Kristján Lilliendahl, fuglafræðingur á Hafrannsóknastofnun, hjálpaði við krufningar og veitti ýmsar upplýsingar um fæðu og dreifingu svartfugla. Kristján og Arnþór Garðarsson, prófessor við Háskóla íslands, lásu rit- gerðina yfir og komu með margar góðar ábendingar. Sérfræðingar á Keldum sem veittu hjálp við krufningar voru Karl Skírnisson, Einar Jörundsson, Jarle Reiersen og Sigurður Sigurðarson. Samstarfsfólk okkar á Náttúrufræðistofnun, þau Guðmundur A. Guðmundsson, Lovísa Ás- björnsdóttir, Morten Frederiksen, Þorvaldur Björnsson og Ævar Petersen, veitti ýmsa hjálp, bæði við undirbúning og úrvinnslu rannsókna. Þeim fjölmörgu sem höfðu samband við okkur í tengslum við svartfugla- dauðann þökkum við veittar upplýsingar. Heimildir 1. Ævar Petersen 1976a. Age of first breeding in Puffin, Fratercula arctica (L.). Astarte 9. 43-50. 2. Jones, P.H., C.F. Barrett, G.P. Mudge & M.P. Harris 1984. Physical condition of auks beached in eastem Britain during the wreck of February 1983. Bird Study 31. 95-98. 3. Ævar Petersen 1976b. Size variables in Puffins Fratercula arctica from Iceland, and bill features as criteria of age. Ornis Scand. 7.185-192. 4. Krebs, C.J. 1989. Ecological methodology. Harper «Sc Collins Publishers. 654 bls. 5. Kristján Lilliendahl 1990. Vetrarfæða svartfugla á grunnslóð við ísland. 4. árs verkefni við líffræðiskor Háskóla íslands. 6. Bibby, C.J. &c C.S. Lloyd 1977. Experiments to determine the fate of dead birds at sea. Biol. Conserv. 12. 261-265. 7. Van Pelt, T.I. & J.F. Piatt 1995. Deposition and persistence of beachcast seabird carcasses. Marine Pollution Bulletin 30. 794-802. 8. Bailey, E.P. & G.H. Davenport 1972. Die-off of Common Murres on the Alaska Peninsula and Unimak Island. Condor 74. 215-219. 9. Underwood, L.A. & T.J. Stowe 1984. Massive wreck of seabirds in eastern Britain, 1983. Bird Study 31. 79-88. 10. Heubeck, M., E. Meek & D. Suddaby 1992. The occurrence of dead auks Alcidae on beaches in Orkney and Shetland, 1976-1991. Sula 6. 1-18. 11. Mudge, G.P., C.H. Crooke & S.J. Aspinall 1992. Non-oiling Guillemot mortality incidents in the Moray Firth, 1983-86. Seabird 14. 48-54. 12. Piatt, J.F. & T.I. Van Pelt 1997. Mass-mortality of guillemots (Uria aalge) in the gulf of Alaska in 1993. Marine Pollution Bulletin 34. 656-662. 13. Debacker, V., L. Holsbeek, G. Tapia, S. Gobert, C.R. Joiris, T. Jauniaux, F. Coignoul & J.-M. Bouquegneau 1997. Ecotoxicological and patho- logical studies of Common Guillemots Uria aalge beached on the Belgian coast during six successive wintering periods (1989-90 to 1994-95). Diseases of Aquatic Organisms 29.159-168. 14. Sigurður Gunnarsson & Jónbjörn Pálsson 1988. Fuglalíf á og við Skjálfandaflóa að vetri. Bliki 6. 1-23. 15. Arnþór Garðarsson 1999. The density of seabirds west of Iceland. Rit Fiskideildar 16.155-169. 16. Mehlum, F., Y. Watanuki & A. Takahashi 2001. Diving behaviour and foraging habitats of Briinnich’s guillemots (Uria lomvia) breeding in the High-Arctic. Journal of Zoology, London 255. 413^423. 17. Harris, M.P. & S. Wanless 1984. The effect of the wreck of seabirds in Febmary 1983 on auk populations on the Isle of May (Fife). Bird Study 31. 103-110. 18. Harris, M.P. & S. Wanless 1996. Differential responses of Guillemot Uria aalge and Shag Phalacrocorax aristotelis to a late winter wreck. Bird Study 43. 220-230. 19. del Hoyo, J., A. Elliott J. Sargatal (ritstjórar) 1996. Handbook of the birds of the world. 3. bindi. Lynx Ediciones, Barcelona. 20. Storm, Gustav 1888. Islandske Annaler intil 1578. Christiania. 21. Setbergsannáll, annáll Gísla Þorkelssonar á Setbergi. Annálar 1400-1800 gefnir út af Hinu íslenska bókmenntafélagi, Reykjavík, 1941 22. Jón Helgason 1982. Öldin átjánda, minnisverð tíðindi 1761-1800. Iðunn, Reykjavík. 23. Jón Espólín & Einar Bjamason 1976. Saga frá Skagfirðingum 1685-1847. Umsjón með útgáfunni höfðu Kristmundur Bjarnason, Hannes Pétursson og Ögmundur Helgason. Iðunn, Reykjavík Um höfunda Ólafur K. Nielsen (f. 1954) lauk B.S.-prófi í líffræði frá Háskóla íslands 1978 og Ph.D.-prófi í vistfræði frá Cornell-háskóla í Bandaríkjunum 1986. Ólafur starfaði hjá Líffræðistofnun Háskólans 1986-1993 og starfar nú hjá Náttúrufræðistofnun íslands. Ólafur Einarsson (f. 1963) lauk BS-prófi í líffræði frá Háskóla Islands 1987 og Ph.D.-prófi í dýrafræði frá Bristol-háskóla í Bretlandi 1997. Hann starfaði hjá Veiðimálastofnun 1987-1989 og hjá Náttúrufræði- stofnun íslands 1994-2003. PÓSTFANG HÖFUNDA/AUTHORS’ ADDRESSES Ólafur K. Nielsen okn@ni.is. Náttúrufræðistofnun Islands/ Icelandic Institute of Natural History Pósthólf/Box 5320 IS-125 Reykjavík Ólafur Einarsson fuglavernd@fuglavemd.is Pósthólf/Box 5069 IS-125 Reykjavík 125

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.