Náttúrufræðingurinn - 1993, Side 125

Haukur Jóhannesson, Guðrún Sverrisdóttir
og Sigmundur Einarsson, sem einnig var
fararstjóri. Þátttakendur voru 25 og farið var
á bíl frá Guðmundi Jónassyni. Fyrsti
viðkomustaður var í vikurnámu við
Rangárbotna þar sem öskulagið H-3 var
skoðað. Þaðan var haldið í Skjólkvíar og
gengið að nyrstu gosstöðvunum frá 1991
og síðan áfram upp á Rauðkembinga. Síðan
var ekið að Valagjá og skoðuð ummerki
unt gusthlaup. Um nóttina var gist í tjöldum
í Galtalækjarskógi. Síðari daginn var ekið
inn á Syðri-Fjallabaksleið. Farið var
lauslega yfir sögu byggðar í Hekluhraun-
unum upp af Keldum og sýndar voru leifar
af jarðvegi í örfoka hraununum og hvernig
þau eru aldursgreind með öskulögum.
Gengið var á Hafrafell og horft til gos-
stöðvanna frá 1991, 1970, 1725 og 1554.
Við Selsund var skoðuð jarðskjálfta-
sprungan frá 1912 og einnig var skoðaður
Selsundsvikurinn sem myndaðist í ösku-
flóði fyrir um 4200 árum. Áður en haldið
var til Reykjavíkur þáðu þátttakendur
veitingar í Selsundi. Veður var þokkalegt,
þurrt en nokkur vindur af austri og skýjað.
Helgina 7. og 8. september var haldið
námskeið í fjöruskoðun við Faxaflóa.
Leiðbeinandi og fararstjóri var Agnár
Ingólfsson prófessor. Þátttakendur voru 10
manns en farið var á bíl frá Guðmundi
Jónassyni. Námskeiðið byrjaði báða
morgna með fyrirlestri Agnars um lffrfki
fjörunnar, sent fram fór í húsakýnnum Líf-
fræðistofnunar að Grensásvegi 12. Á
laugardaginn voru skoðaðar hraunfjörur
sunnan Hafnarfjarðar en á sunnudaginn
sandfjörur og leirur í Grafarvogi og Leiru-
vogi. Þátttakendur voru mjög ánægðir með
þessa kynningu og tóku lifandi þátt í
námskeiðinu og fjöruskoðunarferðinni.
Veður reyndist þokkalegt báða dagana þó
að nokkrar útsynningsskúrir trufluðu
smávegis. Hið fjölbreytta lífríki fjörunnar
brást ekki að venju þar sem sjór. land og
loft mætast. Sérstaklega fékkst góður
samanburður á mismun lífríkis við ólíkar
náttúrulegar aðstæður.
Leiðsögumönnum og leiðbeinendum er
þakkað þeirra framlag og fyrirhöfn. Ferða-
skrifstofu Guðmundar Jónassonar og öku-
mönnum bifreiða hennar er þökkuð lipurð
og ágæt þjónusta.
ÚTGÁFUSTARFSEMI
Enn hægði á útgáfu Náttúrufræðingsins á
árinu, enda hafa ritstjóraskifti sjaldnast
orðið til að flýta fyrir henni. Tregða var
einnig mikil í öflun efnis þrátt fyrir sívax-
andi fjölda náttúrufræðinga. Út komu tvö
hefti af 60. árgangi og eitt af 61. árgangi.
Afmælisrit Hins íslenska náttúrufræðifélags,
“Náttúra Mývatns”, kom loks út á árinu,
tveimur árum á eftir áætlun. Prentun hennar
lauk í ágúst og var þá þegar tekið til að
dreifa henni til áskrifenda. 17. september var
bókin kynnt fjölmiðlum á sérstökum fundi í
Kornhlöðunni í Lækjarbrekku. Almenn sala
á bókinni varð eftir það nokkur, þó hún
væri talsvert tregari en bjartsýnustu vonir
stóðu til. Náttúra Mývatns var ein af fimm
fræðibókum sem tilnefndar voru til bók-
menntaverðlauna á þessu ári. Ritstjórar
bókarinnar voru Arnþór Garðarsson og Árni
Einarsson en höfundar voru tíu sérfræðingar.
Bókin varð 372 blaðsíður með 180
myndum, mörgum í lit, og hin vandaðasta í
alla staði.
Stjórn HÍN heimilaði félagi Ifffræðinema
við HÍ að dreifa ókeypis riti þess, „Kím-
blaðinu“, til félaga HÍN, en í því er og hefur
verið ýmislegt áhugavert um líffræði og
umhverfismál.
ÖNNURSÝSLAN
Stjórn HÍN veitti að beiðni Alþingis um-
sögn um lagafrumvarp um Náttúrufræði-
stofnun íslands og náttúrufræðistofur (maí).
Einnig fjallaði stjórnin að beiðni um-
hverfisráðherra unt áfangaskýrslu um
Náttúruhús í Reykjavík (september). Loks
gerði stjórn HÍN athugasemdir við auglýsta
legu Fljótsdalslínu I (nóvember).
235