Samvinnan - 01.06.1927, Qupperneq 27

Þing’stjórn.
Eftir Hallgrím Hallgrímsson.
Framh.
I ríkjum Norðurálfunnar, er þingstjórn hafa, er
það allstaðar grundvallarregla, að neðri deild þinganna
hefir miklu meiri völd en efri deildin. I Bandaríkjum
Norður-Ameríku er þetta öfugt. Þar hafa æðstu völdin
komist í hendur Senatsins.
Senatið hefir eftirlit með utanríkispólitík forsetans
og staðfestir alla samninga við önnur ríki og ræður í raun
og veru utanríkismálum Bandaríkjanna. Stjórnin verður
einnig að fá samþykki þess við veitingar á nokkrum
helstu embættum alríkisins. Það hefir lengst af verið
regla, að kjósa ekki mikla skörunga í forspfr,embættið.
Stjórnin, forseti og ráðherrar hafa því oft verið leiksopp-
ur í höndum Senatsins. Allir þingmenn Bandaríkjanna
hafa há laun. Um 30,000 krónur á ári og ferðakostnað að
auki.
Neðri deild „Congressins“ hefir miklu minna að
segja. Tiltölulega fá mál koma fyrir þingið, því valdsvið
þinganna í hinum einstöku ríkjum í sambandinu er mjög
víðtækt. Svo hefir deildin rýrt vald sitt með því að fela
forseta sínum meiri völd en tíðkast annarstaðar. Hann
skipar allar nefndir deildanna, um 60, og hann hefir mikil
áhrif á rekstur málanna.
Enginn þingmaður má taka við embætti, sem laun-
að er úr ríkissjóði, og embættismenn sambandsríkisins
eru ekki kjörgengir.
Enda þótt kosningarjettur sé rúmur í Bandaríkjun-