Andvari - 01.01.1977, Side 13

ANDVARI
EGILL GR. THORARENSEN
11
Eins og sjá má af því, sem hér aS ofan er skráð, var séra Þorsteinn
Helgason í Reykholti einn af langöfum Egils Gr. Thorarensens, faðir
Ragnheiðar seinni konu Skúla læknis. Hún var fæckl 1834, faðir hennar
fæddur 1806, en dó 1839. Hann hefur því látizt þrjátíu og þriggja ára
gamall. Þorsteinn féll niðrurn ís á á og drukknaði. Skólabróðir hans, Jónas
skáld Hallgrímsson, orti eftir hann eitt af sínum fegurstu og frægustu
kvæðum, og verður vart annað ráðið af kvæðinu en Þorsteinn hafi af
ráðnurn hug valið sér banastundina.
Ekki fer milli mála, að Jónas hefur dáð þennan unga mann af alhug
og harmað fráfall hans, sjálfs sín vegna, en ekki síður vegna tjóns ætt-
jarðarinnar, því að Þorsteinn hefur verið maður heitra tilfinninga og
brennandi föðurlandsástar og sviðið sárt að geta ekki rétt hlut Islands í
bágindum þess. Um allt þetta vitnar snilldarkvæði stórskáldsins, en í því
er þetta fagra erindi, sem svo oft er vitnað til:
Veit þá enginn, að eyjan hvíta
á sér enn vor, ef fólkið þorir
guði að treysta, hlekki hrista,
hlýða réttu, góðs að híða?
Fagur er dahir og fyllist skógi
og frjálsir menn, þegar aldir renna;
skáldið hnígur og margir í moldu
með honum húa, - en þessu trúiðl
Ragnheiður Thorarensen,
amma (föðurmóðir) Egils Gr. Thorarensens.
Sunnanfari nefndist mánaðarblað, sem þeir gáfu út eða ritstýrðu feðg-
arnir Jón Þorkelsson (Forni) og Guðbrandur Jónsson. I 13. árgangi, 1.
tölublaði árið 1914, er grein, sem ber nafnið: Ragnheiður Thorarensen.
Höfundar er ekki getið, en hann er sagður nákunnugur frú Ragnheiði.
Þar sem greinin er ekki löng, tel ég sjálfsagt að birta hér meginefni henn-
ar. I upphafi hennar er þess getið, að Sunnanfari hafi í aprílmánuði 1912
flutt mynd af Skúla lækni Thorarensen og nokkur orð um hann. (Mun
það vera myndin, sem Egill sendi dr. Helga Pjeturss og hann ritar um í