Andvari - 01.01.1977, Síða 28

26
GUÐMUNDUR DANÍELSSON
ANDVARI
Ég finn til þess, að það sem ég hef skrifað, túlkar á fátæklegan hátt
ást mína og aðdáun á þér, mamma, því það máttu þó allir vita, að eins
og þig hef ég ekkert elskað og eins og þig hef ég engan dáð, ég hef
elskað konur, ég hef elskað fegurðina og lífið.
En hvað er ástar og hróðrar dís,
og hvað er engill í 'paradís
hjá góðri og göfugri móður,
kvað snillingurinn Matthías, uppáhaldsskáldið þitt, ég er sammála hon-
um og finnst hann þarna hafa bezt mælt.“
í Islenzkum æviskrám Páls Eggerts Ólasonar segir svo frá Grími
Thorarensen, föður Egils:
„Fæddur 20. september 1862, dáinn 12. apríl 1936. Hreppstjóri.
Foreldrar: Skúli læknir Thorarensen á Móeiðarhvoli og seinni kona hans,
Ragnheiður Þorsteinsdóttir prests í Reykholti, Helgasonar. Þegar móðir
hans brá búi (1884), gerðist hann lausamaður fjögur ár, og græddist hon-
um vel fé. Setti bú að Bjólu 1888, í Kirkjubæ á Rangárvöllum 1891 og
gerðist hinn mesti búhöldur og fjárríkasti maður í Rangárþingi. Gegndi
í senn hreppstjóra- og oddvitastörfum frá 1895, meðan hann var í Kirkju-
hæ. Flutti síðast til sonar síns í Sigtúnum á Selfossi. Kona (1888): Jónína
Egilsdóttir frá Múla í Biskupstungum (þau að 2. og 3.). Börn þeirra:
Ragnheiður átti Jón Hj. Sigurðsson prófessor í Reykjavík, Anna átti séra
Tryggva Kvaran Mælifelli, Skúli útgerðarmaður í Reykjavík, Egill kaup-
félagsstjóri í Sigtúnum Selfossi, Bogi hreppstjóri í Kirkjubæ (síðar frysti-
hússtjóri Selfossi), Sigurður lögregluþjónn." [Glímukóngur Islands um
skeið.]
Mér hefur ekki tekizt að finna nema fátt eitt ritað um Grím bónda í
Kirkjubæ, en ýmsir hafa minnzt á hann í samtölum við mig. Einn [Deijra
er Kristinn Gunnarsson smiður í Eimu á Eyrarbakka, fæddur 1883, dáinn
nú fyrir nokkrum árum. í viðtali, sem ég átti við Kristin 1958 í „Suður-
landi“, finnast eftirfarandi ummæli hans:
„Eg var í sveit á sumrum fram að fermíngu, fyrst uppi í Hreppum,
síðan í Kirkjubæ á Rangárvöllum hjá Grími Thorarensen. Ég var þar tvö
sumur smali, jarðskjálftasumarið 1896 og sumarið áður. í Kirkjubæ hrundu