Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1986, Blaðsíða 50

Andvari - 01.01.1986, Blaðsíða 50
48 GUNNAR G. SCHRAM ANDVARI Skapgerð Gunnars var öguð og hann var dulur maður, þótt eng- inn væri glaðari í vinahópi en hann. Grundvallarþættirnir í lífsskoð- un hans voru trúin á gildi frelsisins í lífi einstaklings og þjóðar, trúin á manngildið og samhugur og samhjálp við þá sem minna máttu sín. í lífi sínu hafði hann sjálfur frelsið að leiðarljósi, frelsið til þess að móta sér sjálfstæðar skoðanir og fylgja þeim eftir svo sem samviskan bauð. Af því leiddi að oftar en einu sinni var hann á öndverðum meiði við samferðamenn sína og mátti þola kaldan mótbyr. Því verði vildi hann gjalda það að fylgja fram sannfæringu sinni og trú á þann málstað sem hann vissi réttastan. Svo er stundum mælt að stjórnmál séu list hins mögulega. Á því sviði bar Gunnar af flestum sínum samtíðarmönnum. Fáir kunnu betur að laða saman ólíka einstaklinga til sameiginlegra verka, blása þeim bjartsýni í brjóst og trú á verkefni framtíðar. Sjálfur var hann hamhleypa til verka og undir rólegu og fáguðu yfirbragði leyndist einurð og harðfylgi sem mörgum urðu ekki ljós fyrr en á síðasta aldursskeiði hans. Hann var gæddur þeirri gáfu að kunna að skilja hismið frá kjarnanum og jafnframt að sætta ólík sjónarmið, þegar þess var mest þörf. Ekki síst reyndi á þessa hæfileika á síðustu ríkis- stjórnarárum hans, en þá virtist rósemi hans og sálarró aukast eftir því sem orrahríðin magnaðist. En Gunnar var ekki einungis gæddur innsæi listamannsins á sviði stjórnmálanna. í lífi sínu öllu var hann fagurkeri sem sótti þrótt og endurnýjun frá amstri dægranna í lindir íslenskrar tungu, sögu og bókmennta. Einna mest dálæti hafði hann þó frá unga aldri á tón- listargyðjunni og var gæddur ríkri tónlistargáfu. Hann lék á píanó og orgel þegar næði gafst og eigin tónsmíðar á góðum stundum. Fannst honum góð hvíld að setjast við hljóðfærið eftir annríki dagsins. Rætt hafði verið við hann um að gefin yrði út hljómplata með hans eigin tónsmíðum. Var það síðasta verkefni hans að vinna að þeirri útgáfu, velja flytjendur, ræða við þá um túlkun laganna og vinna með útsetjurum. Kom hljómplatan út eftir lát hans fyrir jólin 1983. í einkalífi sínu var Gunnar mikill gæfumaður. Ungur kvæntist hann Völu Ásgeirsdóttur, hinni glæsilegustu og gjörvulegustu konu, sem var honum prýðilega samboðin á alla lund. Hún bjó honum og börnum þeirra ljórum hið fegursta heimili og stóð með sóma við hlið hans í skini og skúrum í nær hálfrar aldar samfylgd. Hvarvetna sem
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.