Andvari - 01.01.1957, Qupperneq 58

54
Þorkell Jóhannesson
ANDVAIU
keypti mest alla ull, sem héðan fluttist, og allmikið af sjávar-
vöru var einnig flutt til Bretlands, en eins og verzluninni var
háttað, fóru viðskipti þessi að miklu leyti um hendur danskra
kaupmanna. Nú hugkvæmdist Þorláki, að reynandi væri að flytja
sauðfé með skipum til Bretlands og skapa þannig markað fyrir
íslenzkt kindakjöt. Hér var við ærna erfiðleika að etja, svo sem
oft vill verða, þegar ryðja skal nýjar brautir. Islenzkt kindakjöt
var óþekkt í Bretlandi og óvíst, hversu útgengileg vara það reynd-
ist. I öðru lagi var hér um að ræða lengri og viðsjálli sjóleið til
flutnings á lifandi peningi en rnenn höfðu áður vanizt. Loks
bættist það við, að enskir farmenn voru óvanir siglingum við
strendur íslands og þar á ofan hlutu flutningar þessir að fara
fram á þeim árstíma, er kalla mátti von allra veðra. Hins vegar
var vafalaust allmikils hagnaðar að vænta af fjárflutningum þess-
um, ef vel tækist til, og reið það af allan baggamun. Kom Þor-
lákur máli þessu svo við kaupmann einn brezkan veturinn 1865—
1866, að hann afréð að gera tilraun með sauðakaup á íslandi
haustið 1866. Um þessar mundir dvaldist og í Bretlandi Eiríkur
Magnússon, síðar bókavörður í Cambridge, áhlaupamaður mikill
og góðvinur Jóns Sigurðssonar. Var honum kunnugt um áforrn
Þorláks og ákvað að vinna einnig að sauðasölumálinu. Hafði hann
þá einkum í huga Múlasýslur, en einnig bárust honum bréf Ira
Húnvetningum þess efnis, að hann reyndi að selja sauði fyrír
þá. Tókst Eiríki að fá brezkan kaupsýslumann til þess að senda
sauðatökuskip til Islands þetta sama haust. Horfði svo til þess,
að vel myndi rætast úr þessu mikilvæga máli.
Vorið 1866 hélt Þorlákur Ó. Johnson til íslands til þess að
tryggja sauðakaupin vegna umbjóðanda síns, William Walker
& Co. West Hartlepool. Er sýnt, að hann treysti mest á liðsinm
Tryggva Gunnarssonar í rnáli þessu. Kom hann í Hallgilsstaði
13. júní, og sömdu þeir Tryggvi þá þegar um kaup á einu þús-
undi fjár. Þetta vor var mjög hart nyrðra, svo að 7. júlí var
Eyjafjörður ófær skipum vegna liafísa og varla kominn sauð-
gróður. Ur þessu rættist vonum fremur, er á sumarið leið, en