Andvari - 01.01.1957, Qupperneq 61

andvari
Brot úr verzlunarsögu
57
nær mánuði síðar en skip Þorláks átti að koma til Akureyrar.
Mátti Þorlákur vel vita, að liéðan af væri tilgangslaust að ,vitja
sauðakaupanna.
Nú víkur sögunni heim í Þingeyjarsýslu. Þar liöfðu bændur
hundizt loforðum urn að láta af hendi tiltekna fjártölu og hafa
féð á reiðum höndum, svo sem fyrir var mælt í samningum
þeirra Þorláks og Tryggva. Er ljóst, að sérstakar ráðstafanir voru
gerðar um að flýta göngurn, en því næst hófust fjárrekstrar á
leið til Akureyrar. 14. sept. valdi Tryggvi Gunnarsson úr sínu
eigin lé það, sem hann ætlaði að selja til Englands. Leið nú að
ákvörðunardegi. 16. sept. hélt Tryggvi inn á Akureyri og beið
þar tvo daga, 17.—18. sept., eftir sauðatökuskipinu, en sú hið
varð að sjálfsögðu árangurslaus. Ljóst er, að Þingeyingarnir gerðu
ráð fyrir að einhverju gæti skakkað um komudag skipsins, og
hiðu með fé sitt fyrir austan Vaðlaheiði, tilbúnir að reka það
inneftir strax og boð bærist um skipkomuna. 19. sept. var Tryggvi
farinn að ókyrrast og ákvað að halda heim á leið og ráðgast við
félaga sína. Mætti hann fyrirliðum Ijárrekstrarmanna á Járn-
brygg. Báru þeir þar ráð sín saman og varð úr, að þeir héldi til
Akureyrar og biði enn um hríð, þótt liðnir væri þeir dagar, er
til stefnu voru settir í fjárkaupasamningunum. Daginn eftir, 20.
sept., sat Tryggvi í afmæli Kristjönu systur sinnar á Möðru-
völlum. Ekkert fréttist til sauðaskipsins og þótti nú sýnt, að eigi
væri einleikið urn ferðir þess. 21. sept. „lögðu allir norðanmenn
al stað á Akureyri í stórrigningu og krapa, áin óreið, svo sumir
lentu í hættu, og lentum allir á Leifsstöðum. 22. Eléldum við
allir í stórhríð ylir heiðina og heim til mín margir. Var allt á
floti í bænum af leka. Höfðu nú alla vikuna verið stórir fjár-
bópar, sem til Englands áttu að fara, vaktaðir í Ljósavatnsskarði
og 200 hér af 3 mönnum. 24. Komu Reykjadalshreppstjórar",
segir í dagbók Tryggva. Má fara nærri um erindi hreppstjóra
þeirra Reykdælanna og svo hitt, hversu Tryggva og þeim öllum
var innanbrjósts við þvílíkar ófarir. En nú varð ekki að gert.
Sjálf ur hefir Tryggvi skýrt frá lokum þessa ævintýrs í bréfi til