Vikan - 07.12.1967, Blaðsíða 8
• • • • • • • •
• • • • • •mi . • •
• • • • »iBf • • •
• • • • - • ■
• SgRPr • •
íépeK? ••«••••
• • » • • • •.
Gjafavörur
°9
snyrtivörur
r
I
fjölbreyttu
úrvali
SNYRTIVORUBUDIN
Bankastræti 8, sími 24758. — Stigahlíð 45—47, sími 83235.
Eftir
Juliette Benzoni
Viðkvæm og ótakamikil
skóldsaga um óstir og ör-
lög gullsmiðsdótturinnar
Catherine.
Viðburðarík og spennandi
enda talin í flokki með
DESIREE og ANGELIQUE,
metsölubókum um allan
heim.
L
í®
$®
Teikningar: Halldór Pétursson
f®
I®
i®
i®
I®
I®
I®
I®
I®
i®
l®
i®
I®
l®
I®
l®
I®
i®
Einu sinn var ríkur bóndi á
bæ. Voru húsakynni mikil og
þrifleg og baðstofan öll þiljuð
í hólf og gólf. En sá annmarki
var á bæ hans, að hver, sem
heima var á jólanóttina, fannst
dauður daginn eftir, og var því
fremur illt fólkshald á bænum,
því enginn vildi vera heima
þessa nótt, en þó hlaut einhver
jafnan að gjöra það.
Einu sinni 'sem oftar réði
bóndi til sín nýjan smala, því
hann átti fjölda fjár og þurfti
dulegan mann til að gegna því.
Bóndi sagði manninum frómlega
frá annmarka þeim, sem var á
bæ hans og fyrr er getið. En
maðurinn lézt ekki hirða um
slíkar bábiljur og væri hann allt
eins fús á að fara til hans fyrir
það. Fer nú maðurinn til bónd-
ans, og líkar hvorum þeirra mjög
vel við annan. Líður svo fram til
jóla um veturinn. Býst þá bóndi
og allt fólk hans til aftansöngs
á aðfangadaginn nema smalinn;
hann bjó sig ekki til kirkjuferð-
ar. Bóndi spyr, því hann fari
ekki að búa sig. Vinnumaður
segist ætla að vera heima, því
það sé ófært að yfirgefa bæinn
mannlausann, og láta skepnurn-
ar standa svo lengi málþola. :
Bóndi bað hann skeyta ekki um
það, segist hafa sagt honum, að i
engum manni böðvaðist þar
heima að vera á jólanóttina, því
hvert lcvikindi, sem þá sé inni í
bænum, sé drepið, og vilji hann
fyrir engan mun eiga það á
hættu. Smalinn lét sem þetta
mundi vera hégilja ein og sagðist
vilja reyna. Þegar bóndi gat |
engu við hann ráðið um þetta,
fór hann burtu með fólkinu, en
vinnumaður var einn eftir ]
heima.
Þegar smalinn var nú einn
orðinn um kvöldið, fór hann að
hugsa um áform sitt með sjálf-
um sér og að ekki mundi hér
allt með felldu, svo að víst
mundi sér betra að vera við öllu
8 VIKAN-JÓLABLAÐ