Skírnir - 01.04.1920, Blaðsíða 39

Skírnir]
B,áðningastofur.
117
skrifa nöfn og heimilisfang þeirra, sem hann hefir starfað
hjá (eyða fyrir 6 nöfn), starf sitt, laun og tíma hjá hverj-
«m, og hvort hann fór frá þeim af eigin hvötum eða
var sagt upp, og loks tilgreina nöfn og heimilisfang sér
óskyldra verzlunarmanna eða embættismanna, sem þekki
hann. Helzt tilgreina prest, heimilislækni, eða húseig-
anda, er hann hafi búið hjá. — Verzlunin hefir síðan
prentuð eyðubréf til þess að senda til þeirra manna, er
umsækjandinn hefir tilgreint, vinnuveitenda, skólastjóra
e&a annara, og biðja þá að svara spurningum þeim sem
þar eru um það, hvernig umsækjandinn hafi reynst þeim
°S hvað þeir kynnu að hafa um hann að segja. Sést af
þessu, að gert er ráð fyrir að hver slík stofnun haldi ná-
kvæma skýrslu um hvern mann í þjónustu hennar, svo að
ekki þurfi annað en slá nafni hans upp til að finna það
Sem að er spurt.
Hverra skírteina menn mundu óska um óþekta menn,
ei' þeir réðu til starfa, fer auðvitað eftir því hvert starfið
er og hvernig til hagar. Þó er sumt sem hvervetna
þætti gott að vita. Vér skulum fyrst líta á, hvað menn
,T|undu hér á landi almennast vilja vita um þá sem þeir
réðu í vist eða til algengrar vinnu.
Menn mundu spyrja um nafn og heimilisfang,
enda væri því fljótsvarað. Sömuleiðis um aldurinn,
því að jafnan má ýmislegt af honum ráða, sérstaklega ef
IQenn eru mjög ungir eða gamlir. Þá mundi og margur
8Pyrja um líkamsburði, og gæfi h æ ð manns og
þyngd nokkra hugmynd um þá, og væri líklega eina
kending, sem alment væri hægt að fá um það efni. Suma
mundi fýsa að vi'a hvaðan maðurinn væri upprunninn,
°g gæfi fæðingarstaðurinn nokkra vitneskju um
það, oftast nær. Fróðlegt mundi og þykja að vita um
mentun hans, og mætti þar tilgreina hvaða fræðslu hann
kefði notið, skólagöngu o. s. frv. Mikils mundi
þykja vert um heilsufarið, sérstaklega að maðurinn
væri ekki haldinn næmum sjúkdómi. Læknisvottorð um
góða heilsu væru því mikil meðmæli. Þá væri og fróð-