Skírnir - 01.04.1920, Blaðsíða 41

Skirnir]
Ráðningastofur.
119
landi. Hún sýnir meðal annars í hvaða siglingum, hve-
n8er og með hvaða skipstjóra sjómaðurinn hefir verið og
hvaða stöðu hann hefir haft á skipinu. Á botnvörpung-
unum er sú verkaskifting að komast á, að sumir eru
flatningsmenn, aðrir saltarar, en sumir eru fullgildir há-
setar, þ. e. kunna jafnt að fietja, salta, gera að netjum
°' a. frv. Einn af útgerðarmönnum hefir sagt mér, að
komið hefði til orða að fara að færa það inn í sjóferða-
bækurnar, hvort menn væru ráðnir sem flatningsmenn,
e&a saltarar o. s. frv. — Hér er þá byrjun að því fyrir-
kornulagi, er eg hygg að taka ætti upp í sambandi við
ráðningastofurnar, að hver starfsmaður hefði vinnubók,
þar sem sjá mætti hvaða störf hann kynni. En sá sem
ræður. mann í vist eða vinnu vill ekki að eins vita hvaða
Verk hann kann, heldur og hve góður verkmaður hann
er í hverju um sig, og er þá að athuga hvernig því
ttætti haga.
Gerum ráð fyrir að gefnar væru út vinnubækur
fyrir þá er stunda landvinnu. Yrði auðvitað að vera
annað form fyrir konur en karla. I þessum vinnubókum
væri efst á hverju blaði prentað skýrsluform fyrir þau
atriði, er eg áður greindi um verkamanninn: nafn, heim-
ibsfang, aldur, hæð, þyngd, fæðingarstað, skólagöngu, aðal-
atvinnu, hjúskaparstétt, börn, heilsufar, ástundun og hegð-
Un, en þar fyrir neðan nöfnin á helztu störfum sem unnin
eru í laodi, hvert niður undan öðru. í vinnubók karl-
Manna geri eg ráð fyrir að talin yrðu þessi störf: slátt-
Ur, heyhirðing, heyband, garðavinna,
Pi^sging, túnasléttun, garðhleðsla, vega-
Serð, s k u r ð g r ö f t u r, mótak, torfrista, stein-
steypa., sauðfjárhirðing, kúahirðing, slátur-
8törf, iestaferðir, tóvinna, eyrarvinna. —
&venna8törfin yrðu þessi: matreiðsla, barna-
Sæzla, húsræsting, fataþvottur, saumar,
a ð g e r ð fata, tóvinna, mjaltir, túnvinna,
garðavinna, móvinna, rakstur, sláttur,
íiskþvotturJ, fiskþurkun, síldarvinna. —