Skírnir - 01.04.1920, Qupperneq 44
122
Ráðningastofur.
[Skírnir
Þeir sem ráða sig í vist eða vinnu vilja nú hins veg-
vegar fá sem glegstar fregnir af þeim stöðum er í boði
eru. Þess vegna yrði jafnframt að gefa út eyðublöð fyrir
þau skírteini, er ráðningastofan yrði að hafa frá þeim
vinnuveitendum er til hennar leituðu um fólk. Eg geri
ráð fyrir, að þar yrðu að minsta kosti þessi atriði um
vinnuveitandann og heimili hans: Nafn, h e i m i 1 i,
aldur, staða, tala heimilismanna, tala og
aldur barna á heimilinu, heilsufar, húsa-
kynni, starfið sem ráðið er til, k a u p i ð sem boðið
er og önnur hlunnindi er því kynnu að fylgja. Þetta
mundi aðallega eiga við, þegar ræða væri um ráðningu í
vist eða kaupavinnu. Þeir sem ráða sig í sveit mundu
og vilja vita um ýmislegt fleira, svo sem það, hvort engj-
ar væru þurrar eða blautar, hvort gengið væri á þær að
heiman eða legið í tjaldi Konur mundu vilja vita hve
margar kýr eða ær væri að mjalta o. s. frv. Sérstakar
aðrar atvinnugreinir, svo sem síldarútvegur, mundu aftur
hafa sérstakt skýrsluform um þau kjör sem í boði væru.
— Þessi skírteini mundu svo vinnuveitendur senda ráðn-
ingarstofunni árituð hins vegar með umboði sínu.
Þetta eru þá pappirsgögnin, og er nú næst að íbuga,
hvernig þetta mundi ganga í framkvæmdinni. Ef til vill
væri mörgum það óljúft starf að gefa öðrum slíkar ein-
kunnir fyrir frammistöðu þeirra og þætti það ábyrgðarhluti,
þar sem þessi vottorð mundu geta valdið nokkru um gengi
þeirra er fengju þau. En vottorð og einkunnir verða
menn oft að gefa hvort sem er, þegar þess er krafist, og
sé það gert eftir beztu vitund, verður ekki meira heimtað.
Eg býst við að menn fengju brátt æfingu i þessari aðferð,
þegar hún væri alment notuð, og hún mundi vekja menn
til umhugsunar. Þegar hver húsbóndi eða verkstjóri
mætti vera við því búinn að gefa verkamönnum sinum
vottorð um frammistöðu þeirra við hvert verkið, á þann
hátt er eg hefi greint, þá geri eg ráð fyrir, að þeir færu
að rifja upp fyrir sér og bera satnan það sem þeir hefðu
«éð af vinnubrögðum við hvert verkið, jafnframt og þeir