Valsblaðið - 01.05.1979, Side 52

Valsmenn á ferð og flugi
nuddarinn alltaf inná með blautan
svamp þegar einhver meiddist.
Okkur var boðið að sjá vinsælustu
útvarpsstöð Skotlands, Radio Clyde
og var það alveg stórkostlegt. Við
fengum að velja okkur lag og þulur-
inn sagði frá okkur í útvarpinu.
Þetta var þó enginn Jón Múli heldur
einhver þrælhress náungi sem lék
popplög allar stundir. Eina helgina
kom Pétur Sveinbjarnarson í heim-
sókn og lék hann á alls oddi og
horfði á leiki okkar með athygli og
gaf góð ráð í hálfleik. En hann dvald-
ist mjög stutt hjá okkur.
Nokkrir voru svo heppnir að
komast á tónleika með Ian Dury og
fengu þeir einnig að tala við stjörn-
una. Við skruppum líka á bíó og sá-
um nýjustu James Bond myndina og
komumst að því að það er næstum
helmingi dýrara að fara á bíó þar en
hér heima.
Eitthvað voru nú einhverjir að elt-
ast við Skoskar blómarósir enda
þótt flestum þætti þær ekkert „of-
boðslega girnilegar“ og sumum „al-
veg hræðilegar“. Spunnust oft á tíð-
um háværar deilur út af þessum mál-
um. Við komum heim 9. ágúst og var
þá ekki laust við að sumir værufarn-
ir að þykkna um magann þótt ástæð-
an fyrir því væri ókunn. Það var
fyrst og fremst fyrir það hvað góður
andi var í hópnum og frábærar farar-
stjórnar Jóa Larsens að þessi Skot-
landsferð reyndist eins ánægjuleg og
hún var. Einnig stóðu þau sig eins og
hetjur Eddi og Björgvin og konan
hans Bjögga.
Helga sýndist markið vera
sunnar
Það færist sífellt meira í vöxt að
yngri flokkar í knattspymu fari í
keppnisferðir út fyrir landsteinana -
mér liggur við að segja árlegir við-
burðir. Það er því kannski lítil á-
stæða til að gera of mikið veður út af
slíku, hvað þá að koma því á prent.
Engu að síður hef ég verið fengin til
að segja í nokkmm orðum fráferð 2.
flokks Vals í knattspymu til Dan-
merkur - ekki síðast liðið sumar
heldur í ágústmánuði 1978.
Robbi Jóns þjálfari og Palli ög-
munds fararstjóri hafa eflaust séð
fram á 12 erfiða daga (og auðvitað
nætur) þar sem þeir sátu spenntir í
flugvélinni og báðu Guð að hjálpa
sér með þessa 19 fjörugu stráka. En
þeir þurftu nú ekki að leita svo langt
því að eiginkonurnar vom með í
ferðinni og bó að drengirnir tveir
hafi borið heitið „Fararstjórar“ voru
þeir greinilega undir áhrifum. Hér
gilti sem sagt máltækið “ég er hæst-
ráðandi á heimilinu og ég hef leyfi
konunnar minnar til að segja það“!
(Þetta er nú ekki meint í alvöru).
Ferðinni var heitið til Kaupmanna-
hafnar þar sem við dvöldum í góðu
yfirlæti hjá danska félaginu. Þetta
er greinilega ekki það fátækasta lið í
Danmörku því að það hefur yfir að
ráða stóru íþróttasvæði og glæsilegri
íþróttahöll. En það er ekki nóg og
leiddum við strákamir í Val þeim
þau sannindi rækilega í ljós á knau-
spyrnuvellinum.
Á öðrum degi ferðarinnar tókum
við þátt í fjögurra liða hraðmóti (20
Valsmenn á ferð og flugi
50