Valsblaðið - 01.05.1979, Síða 53

Valsmenn á ferð og flugi
mín. í hálfleik) en auk okkar var þar
eitt norskt og tvö dönsk lið í keppn-
inni. Við unnum alla leikina næsta
auðveldlega og til að gera sigurinn
enn glæsilegri titluðum við okkur al-
þjóðlega meistara.
Það gerðist helst tíðinda i þessu
móti að Helgi Sig., sem er annálaður
fyrir flest annað en að pota í mark,
sendi boltann einu sinni langt utan af
velli í stöng og inn. Við hinir vissum
ekki hvaðan stóð á okkur veðrið en
fundum fljótt skýringuna: Þúfóttur
völlur og allt of skuggsýnt (þ.e.
Helga sýndist markið vera miklu
sunnar).
Þijá aðra leiki lékum við í ferðinni
°g fóru allir á sömu leið: Allir unnust.
í síðasta leiknum gekk þó hvorki né
rak lengi framan. Robba hefur greini-
lega ekki litist á því hann sagði Binna
Níels að fara að hita upp. En þegar
strákarnir sáu Binna klæða sig úr
æfingabuxunum hafa þeir eflaust
hugsað sem svo að þó að ástandið
væri ekki nógu gott yrði það öllu
verra með Binna innanborðs nema
hvað þeir settu á fulla ferð og áður en
yfir lauk var staðan orðin 9:0. Binni
fór aldrei inn á.
Róbert Jónsson.
WL Jfe
Reykjavíkur- og Haustmeistarar II. fl. Vals 1978, standandi frá vinstri: Brayi Sigurðsson,
Þorsteinn Sigurðsson, Sigurður Erlingsson, Pétur Sigurðsson, Atli Geir Jóhannsson,
Krislján Jónsson, Brynjar Nielsson.
Sitjandifrá vinstri: Helgi Sigurðsson, Brynjar Guðmundsson, Ásmundur Páll Ásmundsson
fyrirliði, Jónas Guðmundsson og Snorri Ægisson. Á myndina vanlar Sigurð K. Svein-
hjörnsson. Sigurð Pál Pálsson, Arnór Vikingsson og þjálfara liðsins Róhert Jónsson.
Þó svo að þetta hafi heitið keppnis-
ferð litum við miklu fremur á hana
sem skemmtiferð. Var timinn milli
leikja því mikið og vel notaður til
rannsókna á kvöld - og næturlífi
Kaupmannahafnar. Fara engar sög-
ur af þeim ævintýrum nema hvað
hinir ungu piltar vöktu hvarvetna at-
hygli fyrir glæsileika og fágaða fram-
komu. Einkum Snorri og Stjáni.
Einnig ómar en hann sló okkur öll-
um við síðustu dagana.
Um hábjartan daginn gerðum við
ýmist að fara í skoðunarferðir um
K.höfn og nágrenni eða slappa af við
sundlaugina. Þessi sundlaug er ósköp
saklaus í útliti og ekki líkleg til að
geta skotið hraustum Völsurum
skelk í bringu en þegar upp var stað-
ið reyndist hún vera eini danski
keppinauturinn sem lagði okkur.
Einn af öðrum komum við hlaup-
andi út úr sturtuklefanum og stukk-
um út í, en fyrir þá sem á horfðu var
það álitamál hvort við vorum fljótari
að stökkva útí eða aftur upp úr.
Laugin var nefnilega heldur kaldari
en við áttum von á. Á laugarbakkan-
um voru einnig þrjú stökkbretti. Það
hæsta 10 metrar sem virkar ekki
mikið fyrir þá sem standa á laugar-
bakkanum en enginn ætti að hæðast
að öðrum fyrir að þora ekki að
stökkva niður fyrr en sá sami hefur
gert það sjálfur. Við lögðum hver 10
kr. danskar í sjóð, samtals 200 kr., og
átti sá að fá sjóðinn sem fyrstur þyrði
að stökkva. Mörg Vals hetjan klif-
raði brosandi upp og taldi þama
auðfengið fé fyrir 20 bjómm en að-
eins tveir fóru fljúgandi niður af pall-
inum - hinir klifruðu!
Heim komumst við klakklaust og
Robbi brosti manna breiðast. Hefur
eflaust verið ánægður með vel-
heppnaða terð eins og við öll.
Að lokum vil ég, fyrir hönd 2.
flokks Vals, þakka Robba, Palla,
eiginkonum og barni kærlega fyrir
skemmtilega ferð. Sendi öllum
kveðjur. a.V.
Valsmenn á ferð og flugi
51