Heimilisvinurinn - 01.01.1904, Blaðsíða 71

71
að ganga um Belleville,- svo nefnist einn útjaðar
Parísarborgar,- og voru að útbýta kristilegum smá-
ritum, er þau gáfu hverjum, sem þau mættu, og
i'eyndu jafnframt að tala við fólk á bjagaðri
frakknesku. Meðal annars mætti þeim hópur af
verkamönnum, sem námu staðar til að fá hjá þeim
kristileg smárit, og varð Mac All heldur en ekki for-
viða, er einn þeirra sagði við hann á góðri ensku:
„Herra minn, eruð þér ekki kristinn prestur? Ef
svo er, þá hef jeg mikils varðandi erindi til yðar.
í þessum hluta bæjarins eru þúsundir af verkamönn-
um, sem eru óánægðir með þessa nauðungar trú,
sem er full af hjátrú og kúgun. En ef einhver
vildi prjedika fyrir oss önnur trúarbrögð, trúarbrögð
frelsisins og sannleikans, þá mundu margir verða
fúsir til að hlusta á það.“
Mac All skoðaði þetta sem köllun frá Guði,
en hann var í vanda staddur. Ótal bönd bundu
hann við ættjörðina og prestsstöðuna þar, og það
mátti virðast djarft teflt að leggja út í baráttu
kristniboðsins í framandi landi. Hann bað Drott-
inn að staðaldri að gefa sjer örugga vissu og kjark
í þessu efni, og ráðgaðist um þetta við vini sína.
Endalokin urðu þau að hann sagði upp söfnuði sín-
um 10. nóv. 1871, og settist að í París. Mörgum
þóttti hann hrapa mjög að þessu, og sögðu að lít-
il von væri til að hann, sem væri Englendingur,
mundi koma nokkru verulegu til leiðar meðal
Yerkamannanna í París,