Heimilisvinurinn - 01.01.1904, Blaðsíða 72

72
Mac All mætti og mörgum erfiðleikum á með-
an hann var að ná föstum fótum í París. Hann
varð að læra frönsku á ný, fá leyfi. lögreglustjóra
til að halda samkomur, útvega sjer fundarsal o. s. frv.
Þegar allt þetta var komið í lag, gengu þau hjón-
in hús úr húsi og úthlutuðu prentuðum smámiðum,
þar sem fólki var boðið að „koma og hlusta á ensk-
an vin, sem langaði til að tala við það um kærleika
Jesú Krists.“ Fyrsta samkoman var haldin 17. jan.
1872. Nóttina áður var þeim hjónunum ekki svefn-
samt, því að þau voru hrædd um að skrýllinn
mundi gjöra óspektir og fyrirhöfn þeirra yrði árangurs-
iaus. En allt gekk samt vei. Reyndar komu ekki
nema 40 manns á fyrstu samkomuna, en allir voru
rólegir. Næsta sunnudag komu þrefalt fleiri, og þá
var salurinn fullur. Einn af áheyrendunum kom
tii hans eptir samkomuna og kvaðst vilja þakka
honum fyrir að hann vildi hjálpa Frakklandi, þótt
hann væri útlendingur. „Frakkland er,“ sagði hann,
„fallið eins djúpt og það var áður upphafið, af því
að það hefur ekki hirt um lögmál Drottins. “ Þessi
maður var — Gyðingur.
Samkomurnar byrjuðu með söng, og var kon-
an hans organistinn. Svo var lesið úr ritningunni
og fluttar 2 eða 3 stuttar ræður, og fjekk þá Mac
All stunduin vini sína til að hjálpa sjer. Fáein
vers voru sungin á milli ræðanna. Að endingu bað
hann áheyrendurna innilega að koma aptur og tók
i hendina á hverjum manni um leið og þeir fóru út, —