Heimilisvinurinn - 01.01.1904, Blaðsíða 85

1
85
hetta var þó ekki meira en lítil byrjun að hinu göf-
uga æfistarfi hennar.
í byrjun ársins 1813 heimsóttu 4 vinir henn-
ar nokkra fanga, sem sátu í Newgate-fangelsi í
Lundúnum. — íDað væri erfitt fyrir öss að gjöra
oss ljósa grein fyrir ástandinu, sem þá var í fang-
elsum Lundúna, þar sem settir voru inn árlega um
36 þúsundir manna, og lítið sem ekkert gjört til
þess að þau yrðu „betrunarhús" fyrir nokkurn. —
Þegar Elisabet Fry heyrði lýsingu þessara manna á
fangelsinu, varð hún gagntekin af skelfingu, enda
var fangelsið í Newgate með þeim stærstu og lök-
ustu. En hún ijet ekki þar við sitja, heldur fjekk
með sjer frændkonu sína og rjeðst í að heimsækja
fangana sjálf. Gæzlustjóri fangelsins larti hana mjög
farar, því að hann viidi helzt ekki líta þar inn sjálf-
ur, minnstakostiskyldihún ekki farameðúrið sitt, sagði
hann. „ Jeg vona að jeg missi ekkert", svaraði hún.
Það var hræðileg sjón og viðbjóðslegt lopt, sem
mætti þeim, þegar fangelsishurðin var opnuð. í
tveimur sölum og 2 herbergjum, sem voru samtals
190 ferhyrningsálnir, voru 300 stúlkur dæmdar og ó-
dæmdar, ungar og gamlar, og jafnvel börn. Sumar
voru í karlmannafötum eða nærri naktar; i einu
horninu var verið að miðla brennivíni, í öðru var
verið að spila. Formælingar og dýrsleg læti heyrð-
ust úr öllum áttum. Elisabet gekk í'óiega inn, og
smám saman varð allt hjjótt. „Þið eigið bágt“,
sagði hún, „þætti ykkur vænt um, ef einhver hjálp-