Heimilisvinurinn - 01.01.1904, Blaðsíða 53

53
draumi"; vér mimum í senn undrast máttuleik sæl-
unnar og verða gagnteknir af reynd sælunnar.
Þessi sæla undrun, sem er óaðskiljanleg frá
eðli hinnar fullkomnu sælu, hefur svipað hlutverk
i heimi skoðunarinnar eins og tvísýnur ástríðanna
i þessum heimi.
Tvísýnur ástríðanna knýja oss aptur inn undir
þrýstivald orðsins yfir samvizku vorri og varðveita
þar með rót trúarinnar; því að þrýstivald orðsins
yfir samvizkunni er rótin að trú kristins manns.
Hin sæla undrun knýr oss ávallt með nýju afli
inn í lífreynd sælunnar og varðveitir þar með ávöxt
trúarinnar um alla eilífð; því að lífreynd sælunnar
er ávöxturinn á trú kristins manns.
Eíi saknaðarins æfði oss i að trúa án þess að sjá.
Efi sælufyllingarinnar æfir oss í að trúa því,
sem vér sjáum.
Viðbót.
Vera má að sumir af lesendum mínuin hafi
saknað þess í hinu undangengna, að skírnin er ekki
nefnd. Og vera má meira að segja að einhverjum
finnist þá aðalatriðinu vera sleppt, með því þeir skoða
skírnina sem hinn eiginiega vissugrundvöll og hvíldar-
stað í lífi kristins manns. Til þess að komast hjá
óþarfri þrætu skal eg enn þá bæta við:
Þegar eg í hinu undangengna hef ekki talað
um skírnina, þá er það ekki af því, að eg fyrir