Heimilisvinurinn - 01.01.1904, Blaðsíða 23

23
öfl í mannshjartanu og allar innsiglaðar gátur í mann
lífinu verða skildar í þessu Ijósi. Orðið leysir gátu
hjartans, af því orðið kemur frá honum, sem þekk-
ir hjartað.
Sama er að segja um sögu fortíðarinvar og bók-
menntir alls lieims. Einnig það staðfestir guðdóm-
leik orðsins. Guðs orð gjörir aptur og aptur tiikall
til að vera eitt í sinni röð, einstætt (unicum), und-
ir himninum og á jörðunni. Kynslóð nútiðarinnar
hefur öll tök á að kanna staðhæfing þessa; því að
goðsögur, sagnir, lög og helgibækur allra þjóða
iiggja opnar og öndverðar fyrir framan oss. Óhrædd-
ur getur maður lagt þær allar við hiiðina á biblí-
unni og séð, hvort „orðið“ hefur eigi rétt að mæla,
að það sé einstætt. — Það er einstæð sáluhjálp,
sem orðið dregur upp fyrir augum vorum; það er
einstæð speki, sem a.uðkennir boðorðin; það er ein-
stætt framsýni, sem fyrir oss verður í spádómun-
um; og umfram allt: það er einstæður sáluhjálpar-
vegur, sem fólginn er í trúnni á ráðgátu krossins,
og lýst er í orðinu. Og þar, sem eitthvað kemur
svipað og nálega samfara fyrir í trúarbrögðum og
skáldskap þjóðanna, þar kemur hið einstæða skýr-
ast fram. fetta getur sérhver sjálfur gengið úr
skugga um. En það, sem er einstætt í eðli sínu,
er einnig af einstæðri rót runnið. „Orðið“ er að
ofan — allt annað er að neðan.
Einnig saga safnaðarins staðfestir guðdómleik
Orðsins; því að orðið segir, að „helvjtis makt“ skuli