Iðunn : nýr flokkur - 01.12.1929, Page 36

358
Fiðlarinn við Kóngsins Nýjatorg.
IÐUNN
og af hendingu komust þeir á snoðir um, að strákurinn
í verksmiðjunni kunni til fiðluspils. Þeir skrifuðu honum
því tafarlaust og buðu honum að vera með. Hann vissi
ekki, hvaðan á sig stóð veðrið, er hann las bréfið.
Drykklanga stund sat hann hugsi, síðan spratt hann á
fætur, þreif fiðluna, sem heilt ár hafði hangið hreyfingar-
laus á veggnum, og blés af henni mesta rykið.----------
Á fyrsta hljómleiknum, sem þeir félagar héldu, var af
hendingu eldgömul greifafrú. Hún veitti hinum unga
fiðlara alveg sérstaka athygli, og nokkuð var það, að
tveim dögum eftir hljómleikinn fékk hann bréf frá henni,
þar sem hún bað hann að heimsækja sig og spila fyrir
sig. Þá var honum nú fyrst nóg boðið.
Þegar hann kom heim til hennar, kveldið eftir, titrandi
á beinunum, var þar fyrir Finnur Hinrikssen, frægur
hljómlistarfræðingur með Dönum. Hann var hér kominn
að undirlagi greifafrúarinnar til að hlusta á fiðlarann.
Eftir að fiðlarinn hafði spilað fyrir þessa samkundu í
heilan klukkutíma, kvað greifynjan upp þann úrskurð,
að hún hefði í hyggju að kosta hann í heilt ár á hljóm-
listarskóla í Kaupmannahöfn.
— — — Hann lærði mikið á þessu ári, en honum
dauðleiddist í höfuðstaðnum, meðal annars af því, að
hann fekk þar enga frambúðaratvinnu. Þá fór hann
aftur til Óðinsvéa, og þar byrjaði fyrst ævintýrið. Hann
varð á svipstundu mesti lukkupamfill bæjarins. Hann
spilaði, kenndi, græddi fé á tá og fingri, gifti sig og
eignaðist börn.
Tveim árum seinna ákvað hann að fara með flokk
manna til Kaupmannahafnar og halda þar hljómleika.
Það gekk allt sæmilega. Þar kom margt stórmenni og
meðal annars herra Karl Nikulássen, þjóðkunnur maður
í Danmörku og miklu víðar. K. N. varð stórhrifinn af