Iðunn : nýr flokkur - 01.12.1929, Síða 93

Iðunn : nýr flokkur - 01.12.1929, Síða 93
IÐUNN Nýiar bækur. 415 andinn mun geta séð, að bók eins og þessi hefir þrjár aðalhliðar: Hún lýsir menningarástandi viss tímabils undir vissum kringumstæðum eins langt og svið hennar nær, hún skýrir frá sögulegum viðburðum og mönnum, en aðalhlutverk hennar kemur fram í hinu þriðja: að lýsa sálarlífi því, sem veldur þroska, þróun, breytingum og athöfnum mannanna*. Sá höfundur, sem velur sér slíkt verkefni, ætlar sér auðsjáanlega meira en meðalhlut, og er það vel, að ungir rithöfundar færist mikið í fang, ef nokkur von er um að þeir valdi viðfangsefninu. Hvernig hefir nú Brekkan tek- ist að ná þessu þrefalda takmarki? Dómur um það getur vitanlega alt af orkað tvímælis, en að mínu viti hefir honum tekist það vel yfirleitt. Við lestur bókarinnar fær maður talsvert glögga hugmynd um líf og menningu þeirra tíma. Höf. notar heimildir Njálu, það sem þær ná, en síðan írskar heimildir, þar sem Njálu þrýtur. Er ekki að efa það, að mikil vinna liggi á bak við bók eins og þessa. En það, sem rnest veltur á, er auðvitað meðferð skáldsins á efninu: bygging sögunnar og framsetning, mannlýsingin o. s. frv. Og er þar skemst af að segja, að höf. hefir tekist að blása lífi í þetta mikla efni; vér lifum með í rás viðburðanna og tökum innilegan þátt í baráttu og örlögum þeirra manna, sem frá er sagt. Eink- um er lýsingin á Bróður, klofningnum og ólgunni í sál- arlífi hans, skapferlisþróun hans, er leiðir til svo grimmra örlaga, vel gerð. Harmsögu hans hefir höf. gefið þann mátt og það spennimagn, að hún líður seint úr minni. Hér er áreiðanlega skáld að verki. Brekkan hefir dvalið langvistum erlendis og orðið rit- höfundur á erlenda tungu. Því miður ber bókin nokkur merki þess. Stíll hans er að vísu glæsilegur víða, stund- um magnaður að kyngi, stundum yljaður lýriskri glóð. En málið er oft miður íslenzkulegt. Mætti nefna mörg dæmi þess, en eg nenni ekki að fara í smálegan sparða- tíning, og það því síður, sem hér er um að ræða skáld- rit, stórbrotnara, djarfara og ríkara en við eigum að venjast. Bókin er þrekvirki, en þó er leiðinlegt til þess að vita, að málið á henni er sumstaðar þannig, að
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.