Kirkjuritið - 01.05.1965, Qupperneq 19

KIRKJURITIÐ
257
Uiannvirkjum ekki verið lialilið við og suins staðar Iiafa prests-
setursjarðirnar í þessum köllum verið leiknr svo, að stórum
ofýsilegra er fyrir prest að sitja þær. Er ekki fyrirsjáanlegt, að
Ur þessu rætist á næstunni, svo að þau embætti, sem liér er um
að ræða komi kirkjunni að notum.
Með tilliti til þess, hve breytingar eru örar í landinn þessi
;u'in og hversu mörg verkefnin eru, sem kirkjan þyrfti að tak-
ast á við með tímabærum liætti, er það augljóst, að liún þarf
að yfirvega nýtingu þeirra starfskrafta, sem hún hefur á að
skipa og þeirrar aðstöðu, sem bún hefur að löguin. Það tjóar
ekki að dylja sig þess, að þau embætti, sem ekki fást skipuð
ar eftir ár og áratug eftir áratug, eru vonarpeningur og aðeins
tiniaspursmál, live lengi þau fá að vera til á pappírnum. Hvað
eftir annað liafa verið gerðar atrennur til þess að skera niður
prestaköllin í landinu, einhliða, án neinnar uppbótar fyrir
kirkjuna. Slíkt getur borið að bvenær sem er að nýju og vand-
seð um viðnám, eins og málavöxtum báttar.
Kirkjan má ekki láta reka fyrirbyggjulaust í slíku máli, liún
þarf sjálf að liafa frumkvæði um skynsamlegar tillögur og
úrræði.
Yrði frumvarp um kristnisjóð að lögum, væri það tryggt að
euildiða niðurskurður á embættum gæti ekki átt sér stað. Það
kænii nokkru meiri sveigja í kerfið, nýjar leiðir myndu opnast
þess að sjá afskekktum byggðum fyrir þjónustu. 1 því sam-
liandi tel ég einnig mikilvægt, að kandidatar í guðfræði fengju
Hioguleika á því að afla sér nokkurrar starfsreynslu áður en
heir taka ábyrgð á embætti. Það á sér ekki stað í kirkjum ann-
arra þjóða, að menn séu sendir beint frá prófborði til þess að
'akast á Iiendur prestsembætti með fullri ábyrgð án þess að
tieinn starfsreynslutími fari á undan.
Ég bef gert bér að umtalsefni þau mál ein, sem voru afgreidd
É'á Kirkjuþingi í frumvarpsformi og búin þannig í bendur
Ylþingis. Má ætla, að mál, sem Kirkjuþing skilar af sér með
beini bætti og með eindregnu meiriblutafylgi eða jafnvel ein-
r°nia, bafi þar með lilotið þá yfirvegun og undirbúning kirkju-
^egra aðilja, að lokaskref til lagasetningar ætti að vera sæmi-
^ega auðstigið. En ég fyrir mitt leyti tel og bef jafnan talið,
því aðeins eigi Kirkjuþing tilverurétt og raunbæfu lilut-
17