Kirkjuritið - 01.05.1965, Page 24

262
KIRKJURITIÐ
Yfirlitsorðum mínum að þessu sinni er lokið. Vér göngum
til starfa. Fyrir oss liggur að fjalla um eitt liið mikilvægasta
málefni á dagskrá kirkju og þjóðar. Ég vona og bið, að vinna
þessarar prestastefnu að því málefni megi marka nokkurt spor
í raunhæfa átt og lil blessunar.
Friður Drottins og náð sé með yður ölliim.
Sólar Sólin verinir nú lög og láö hún ljóinar Drottinn af þinni náð. það kenuir geisli hér alveg inn hann er aft lýsa npp linga ininn.
geisli Og liaini skín máskn á liéluiV slrá ef lieiinsins unuiV ég mæni á, og gleyini öllu, sem gafst ]>ú inér gleymi aiV þukka og treysta þér. En kærleiksgeislinn, seni kenitir inn á kalda, IiéluiVu reitinn minn, hann breytir hrími í lilýleg tár og helgar smælingjans dýþstu þrár. Það grænka ellinnar gulnuð strá ef geisli kærleikans skín þau á, og sálin gleðst viiV sinn æsku yl sem alltof sjaldan er gripið til. Þá vermast geislum iiiín vonarlönd ég veit að kærleikans styrka liönd, mig styður, ætíð ég unað finn niig annast blessaður frelsarinn.
Og því skal ljóðið mitt lofsöngsmál. Eg lofu Drottin af hjartu og sál. Hann lætur hreytast í bros livert trár, Hann hlessar, græðir hvert rauna sár. Gutirún GuSmundsdóttir frá MelgerSi