Kirkjuritið - 01.10.1972, Blaðsíða 41

, Sömuleiðis hafa þeir einnig, hver
' S|nu húsi, sungið nokkra sálma eða
Vmna hversdagliga, þá þeir settust
jjj, horðs og eftir máltíð, einkanlega
þeir héldu nokkra hátíðisdaga eftir
°9rnálinu, þakkandi Guði þar með
/r'r hans dásemdarverk og velgjörn-
og slíka guðsþjónustu hefir hver
er|nt öðrum, svo þessi siðvani hefir
heim guðhrœddu á meðal Israelis
0 ks haldist einnig á þeim tíma, þá
Í°r herra Jesus Christus umgekkst hjá
e|rn líkamlega, og ekki hefir hann
v'liað víkja frá þeim loflega vana,
S6rTi merkja má af hans píningar hi-
storiu. Að á þeirri nótt, sem hann var
tí§^'nn' encia®' hann sína kveldmál-
, með lofsöng áður en hann gekk
' fjallið Oliveti með sínum lœri-
sveinum.
,1 öðru lagi, ef nokkur hugsar, hvort
. shulu haldast sálmasöngurinn í
r'stilegri kirkju, fyrst vér þar uppá
nnum neina Christi skipan eða
nng í Nýja Testamentinu, þá
l _ menn hugleiða þessi orð hins
heilac
ekki fi
^ífaln
shu|y
9a Páls postula Eph. 5. Drekkið
^ Ur e^hi víndrukkna, því að þar af
j:e.rnur saurugt líferni, heldur upp-
ist í Anda og talið hver við annan
ll SQlmum og lofsöngvum og and-
Q9um frœðum, syngið og spilið
' y®rum hjörtum og segið
'r alla tíma Guði og Föður fyrir
Q,a í nafni vors Drottins Jesu
rj, r'sti- Coloss. 3. Látið Christi Orð
u e9a búa á meðal yðar í allri
'Zku
fálmum
'iúfl
' yðr
Lcerið og áminnið yður með
og lofsöngvum og andligum
^9um kvœðum og syngið Drottni
hjörtum. Og allt hvað þér
með orð og verk, það gjörið
allt í nafni Drottins Jesu og þakkið
Guði Föður fyrir hann. I. Cor. 14.
Sálmana vil eg syngja með Andan-
um og sálmana vil eg syngja með
hjartanu et ct.
I þessum greinum fyrirbýður S. Páll
ekki sálmasönginn, heldur upphvetur
hann og áfýsir Guðs börn til að iðka
lofsöngvana og kennir merkilega,
hvernig þeim skuli vera háttað.
Fyrst vill hann það skuli vera Guðs
Orð og það skuli vera allt andligt.
Það er, af Guðs Anda upplýsingu
ort og diktað. Þar fyrir eigum vér
að forleggja alla þá söngva eður
sálma, sem ekki eru Guðs Orði sam-
hljóðandi og alla þá, sem fánýtir eru
og ekki neitt inni halda utan tóm
orð, en enga skilmerkilega góða grein
né undirstöðu hafa, svo samvizkan
kunni þar af að betrast.
í öðru lagi vill postulinn kenna
oss I fyrirskrifuðum greinum, að vorir
sálmar skuli loflega samsettir vera
bœði í orðunum sjálfum og meining-
unni og hljóðagreininni, svo það sé
allt til betrunar og uppbyggingar
Guðs söfnuði og megi engum rétttrú-
uðum verða til hneykslunar né sturl-
unar, heldur til þess að auka andlega
gleði í hjörtum guðhrœddra manna.
Soddan sálmar og lofsöngvar hafa
það verið, sem þeir góðu Guðs menn,
hinn heilagi Athanasius, Ambrosius,
Chrysostomus og Augustinius hafa
diktað og samsett og á slnum dögum
tíðka látið.
Og uppá það, að menn viti enn
gjörr, hversu gamall siðvani það er
hér í Vesturálfunni að tíðka sálma-
sönginn í kirkjunni, þá skrifar hinn
heilagi Augustinus þar um í Lib. IX,
231