Kirkjuritið - 01.10.1972, Blaðsíða 49

FRAMTÍÐ með kristi
kvöldið talaði séra Georg John-
Sen um það að þora að trúa. Það
er útak að þora það, en enginn sér
eftir þvf Seinasta kvöldið rœddi Hen-
r'k Perret, stjórnandi mótsins, um það
eð vera með Kristi í hversdagslífinu.
Qr>n byrjaði á því að sýna fram
a' hvernig hinn kristni á framtíð, en
e^ki sá, sem er ókristinn, eins og
Vfirskrift mótsins benti til: „Framtið
Kristi". — Það er sem sagt
en9'n framtíð án hans. Þá fór Henrik
n°kkrum orðum um það, að við þurf-
Urn að láta Krist komast að, hann
a Qð vaxa, en við minnka. Og hann
n°taði orð Páls postula úr II. Tímó-
j^usarbréfi, seinast í öðrum kafla, er
ann gefur mörg hagnýt ráð fyrir
inn kristna.
Eftir þessar kvöldsamkomur var
aiclið svokallað „eftermöte", þar
Jern fnenn gátu komið og sagt frá
sinni í söng eða tali. Fjölmargir
a u til máls, og allir sögðu frá
IVi' bversu gott það vœri að hvíla
s er|di Guðs og leyfa honum að
j. I°rna lífj sinu. Menn voru alls ó-
'mnir, sumir komu með gítarinn
'nn °g báru fram vitnisburð í söng.
^agarnir liðu og okkur fannst við
'Qinlega nýkomin, þegar mótið var
I • V|ð attum flest í nokkrum erfið.
um með að tjá okkur, en auð-
j® dara var að skilja. Þó varð séra
?.nas túlka flestar rœðurnar, þvi
QHtaf K
voru einhverjir af okkur, sem
Hann varð
' skildu fullkomlega.
ekk
Þv
una
ur'^p °tai< befur verið. En okk-
0r nú örlítið fram og seinustu
1 Qð hlusta og snúa yfir á íslenzk-
um leið. Má nœrri geta, hversu
tvo dagana voru flestir farnir að
spreyta sig eitthvað. Þess vegna vild-
um við helzt, að mótið hefði verið
lengra, þá hefðum við getað kynnzt
ennþá fleirum — eða að minnsta
kosti œft okkur meira i skandinav-
ísku!
RABB VIÐ ÞÁTTTAKENDUR
Okkur datt í hug að rabba örlitið
við nokkra þátttakendur í mótinu.
Tókum við fyrir einn frá hverju landi.
Við spurðum alla sömu spurningar-
innar: hvers vegna þeir vœru á
SUM- 72.
Fyrstur til svara varð danskur ná-
ungi, MOGENS VOLLERUP að nafni:
— [ hvaða tilgangi kemur þú á
SUM- 72?
— Það er t.d. hœgt að sjá og
hitta hér norrœnt fólk, og það er
nauðsynlegt að þjóðir kynnist og
skiptist á skoðunum. Ég vil nefna
þrjú atriði: Hér erum við komin sam-
an til að leita Jesú Krists og heyra,
hvað aðrir hafa um hann að segja.
Það er dálítið sérstakt að koma til
Finnlands. Finnar eru óskyldir okkur
hinum og hafa e.t.v. verið dálítið
úr sambandi við okkur. Svo er það
nokkuð sérstakt með mig, ég er frá
Odense, og presturinn, sem fermdi
mig, kom mér I samband við KFS,
(Kristeligt forbund for studerende),
og þannig komst ég hingað.
Nœst á dagskrá er finnsk stúlka,
sem býr í suðurhluta Finnlands og
heitir EBBA SALENIUS:
— Ég hef ekki verið á móti áður.
Ég heyrði, hver yfirskriftin œtti að
vera, „Framtíð með Kristi", og það
239