Kirkjuritið - 01.10.1972, Blaðsíða 17
^ývatnssveit andaðist 30. október
'970. Hann var fœddur að Skútu-
stöðum 6. september 1897, sonur
^lga Jónssonar, hreppstjóra, er
lengst af bjó ó Grœnavatni. Ungur
nam hann harmóníumleik og var m.a.
^luta úr vetri nemandi Brynjólfs Þor-
'ákssonar, organista í Reykjavík. Ár-
'á 1905 spilaði hann í fyrsta sinn
v'ð messu í Skútustaðakirkju, en varð
°r9anisti kirkjunnar árið 1908, — þá
'' ára, tók við starfinu af föður
S|num og hafði það á hendi til
áauðadags.
Hann var helzti hvatamaður að
stofnun Kirkjukórasambands Suður-
áingeyjarprófastsdœmis og lengi í
stjórn þess. Auk þess gegndi hann
ýnnsum trúnaðarstörfum fyrir sveit
Slna og hérað, var m.a. hreppstjóri
Skútustaðahrepps í 20 ár. Sannar-
'e9a eru slíkir menn heiðurs verðir.
6
l^okkru fyrir miðja tuttugustu öld er
fnn farið að gœta nýrra veðra í
'slenzkum kirkjusöng. Árið 1936 kem-
Ur út ný sálmasöngsbók, búin til
Prentunar af Sigfúsi Einarssyni og
^áli ísólfssyni. Þar er svo ritað í
f°rmála:
_ -/Það er kunnugt, að hin gömlu
sá>malög, frá 15. og 16. öld, hafa
'fkið allmiklum breytingum á síðari
jlmum, með því að laglínur hafa af-
Qkazt, en þó einkum hrynjandi. Þá
efur 0g raddsetning þessara laga
Cerzt í það horf, sem nú er af mörg-
Urn talið í ósamrœmi við lögin sjálf
°9 jafnvel ókirkjulegt. Fyrir því hafa
j^enn tekið sér fyrir hendur að fœra
'nn gamla gullaldar-sálmasöng í
Jónas Helgason á Grœnavatni.
upprunalegan búning, svo að hann
geti hljómað á ný með fornri prýði.
Þannig eru t.d. lögin í hinni nýlega
prentuðu, þýzku sálmabók, „Deutcsh-
es evangelisches Gesangbuch", í upp-
runalegri mynd. í Danmörku hefur
starf Thomasar Laub beinzt í þessa
átt og haft djúp og víðtœk áhrif
þar í landi. —"
Síðan segir, að hjá oss geti tœp-
lega verið um að rœða snöggar og
róttœkar breytingar í þessum efnum.
$é þá helzt breytt taktskiptingu til
fyllra samrœmis við hrynjandi lag-
anna. Bent er á, að fáein hinna
gömlu sálmalaga séu í tveim mynd-
um í bókinni, þ.e. þeirri, sem algeng
er á síðari tímum og þeirri uppruna-
legu, „rhytmisku". Svo er t.d. um
„konung" og „drottningu" sálmalag-
anna: „Vakna, Síons verðir kalla"
207
L