Kirkjuritið - 01.10.1972, Blaðsíða 48

líf. En hann sagði einnig, að það
vœri ekki œtíð auðvelt að vera krist-
inn. Við þyrftum að berjast hvern
dag gegn vantrúnni og efasemdum,
en við hefðum orð Guðs til að fara
eftir og þess vegna vœri kristnum
manni nauðsynlegt að lesa það.
Noreg og Finnland og urðum þ°r
með blakmeistarar einnig. Hins vega'
vorum við alveg sammóla vinum okk-
ar frá Finnlandi um það, að þeir
hefðu átt að vinna, því þeir leU
miklu betur. En nóg um íþróttir. Við
höfum um annað að hugsa.
SIGRAR ÍSLENDINGA
Eftir þessa morgunbiblíulestra var
komið að hádegismat og til hans
mátti ganga í nœrri stundarfjórðung.
Við vorum orðin vel þjálfuð í göngu
eftir þessa dvöl, en við vorum e.t.v.
ekki beysin fyrst.
íþróttir voru á dagskrá frá hádegi
og fram að kaffi. Keppt var í blaki
og fótbolta milli þjóða. Við vorum
hrœddir um, að við yrðum okkur
nœstum þvi til skammar, en það kom
þó aldrei til þess. Fyrsta daginn lék-
um við á móti Norðmönnum i fót-
bolta og tókst okkur að krœkja i
eina mark leiksins, þrátt fyrir það
að þeir hefðu all-stóran hóp aðdá-
enda, sem öskraði: „Heja Norge!" Og
úr því að byrjað er að skrifa um
íþróttir er bezt að grobba örlítið
meira. Við gátum komið boltanum 11
sinnum í netið hjá Dönum, en þeir
aldrei hjá okkur. Þar þótti mönnum
komin fram hefnd fyrir hið frœga
14-2, enda sögðu dönsku strákarnir:
„Det skulle ha' vœret 14-2." En við
gerðum svo jafntefli við Svía, 0-0.
Ekki tókst að Ijúka mótinu, en við
vorum stigahœstir og a.m.k. með hag-
stœðast markahlutfall. Stelpurnar
kepptu í blaki og duttu reyndar úr
kepninni eftir einn leik og ekkert
meira um það. Við strákarnir unnum
SVO ELSKAÐI GUÐ —
Einn þáttur mótsins voru svokölloð
„seminör". Þá átti að koma saman
í smá hópum og rœða eitthvert efn'-
Þau voru m.a.: „Hver er kristinn /
„Hvernig leiðir Guð?", „Hver kristinn
einstaklingur er kristniboði"
Alls var rœtt um sex efni. Skipt var
í marga hópa um hvert efni °9
voru 20-25 manns í hverjum. Svonö
hópsamrœður eru mjög gagnleg01'
fólk getur rœtt saman, spurt og feng-
ið svör. Sá, sem stjórnar hverjum h°p<
er yfirleitt svolítið reyndari én hin'r/
en annars byggist þetta á aimennum
undirtektum. Þarna geta þeir, sem
kannski vita lítið um trúna, spurt °9
fengið ennþá greiðari svör heldur en
frá manni í rœðustól.
Að kvöldmat loknum var svo sam
koma í íþróttasalnum. Rœðumenn
fjölluðu um ýmis efni; Ingolf Peter-
sen, guðfrœðinemi í Kaupmannahöfn/
talaði eitt kvöldið um: „Svo elskað1
Guð . . ." Hann benti á, hversu
fullkominn kœrleikur eða ást mann^
anna er í samanburði við kce^e^
Guðs, sem ekki þyrmdi sínum e'9'n
syni, heldur framseldi hann í dao
ann okkar vegna. Og Jesús sigra^
dauðann, og þannig getum við se
að kœrleikur Guðs er ekki orðin tóm/
heldur hefur hann sýnt hann í ver
238