Lítið ungsmannsgaman - 01.02.1852, Qupperneq 12

12
að peningahirzlunm. Ernst liafði f>á komið apt-
ur með eins mikið af peningum, og hann liafði
tekið þar. Já var farið að stumra yfir honum.
og var hann þegar liðinn. Peningarnir, sem
hann haíði komið með, voru vafðir innan í pappir,
og voru þar rituð þessi orð með breyttri hendi:
„Jeg bið guð og menn að fyrirgefa mjer, því
bágindi móður minnar hafa þríst mjer til þeirr-
ar óhæfu, að taka það sem jeg átti ekki. I
dag fjekk jeg periingastyrk frá frænda mín-
um einum, og þá ljet jeg það vera mitt fyrsta
verk að skila þvi aptur, sem jeg hafði rang-
lega tekið. Jeg bið guð og menn fyrirgefning-
ar á þessu, því mjer gekk ekki annað til, en
að hjálpa móður minni!“ Jegar kaupmaðurinn
hafði lesið þetta brjef, feldi hann tár yfir líki
Ernsts, fór þegar til móður hans, og sagði henni
lát sonar hennar með allri þehri mannúð og
viðkvæmni, sem honum var unnt; bauð hann
henni svo mikið fje, sem hún þyrfti og vildi.
En hún neitaði því hlæandi. Og guð komi til !
5að var sannkallaður kaldaldátur; því upp frá
því augnabliki missti hún vitið. Hún var þá
flutt á vitskertra spítala, og þar linnti hún ekki