Lítið ungsmannsgaman - 01.02.1852, Qupperneq 57

57
nú hvers kyns var, að þetfa var stigamaður, og
að eigi mundi holt að halda fyrir honum því
sem fjemætt væri, með því líka hinn otaði fram
pístólunni. Iiann tæmdi f)á alla vasa sina, og
hinn hirti jafnóðum. Eptir þetta skildu freir
með stuttum kveðjum. Stigamaðurinn hvarf inn
í skóginn, en biskup gekk til bæjar hugsaydi
út af hrekkjun> mannanna.
. 21. S'önn bisJmps augu.
Biskup nokkur i f)orpi einu á Vallandi,
er var i mörgum greinum ágætur maður, átti i
sífeldri baráttu við marga menn, sem hötuðu
hann og vildu gjöra honum allt til meins. 3>ó
bar aldrei á því, að biskup væri í illu skapi,
eða hæri greinju til mótstöðumanna sinna. Einn
af vinum hans spuröi hann fiess vegna einu
sinni, hvernig liann færi aö f)ví að vera allt af
í blíðu og góðu skapi, firátt fyrir allt f)að, sem
liann ætti við að stríða. rJeg skal segja f)jer það
leyndarmál,“ svarar hiskup. MAð jeg get allt
af verið glaður og ánægður, á jeg aö fmkka
augunum í mjer og f)ví, hvernig jeg fer aðhorfa
með f>eim.“ — „Ilvernig f)á?“ segir vinur lians:
Bjeg skil það ekki.“ — „Æfinlega þegar mjer