Eimreiðin - 01.01.1931, Qupperneq 41

EIMREIDIN
21
TILRAUN DR. HEIDEGQERS
höfum yngst, en við erum enn
of sömul! Fljótt! Gefðu okkur
meira.U
lVeriðþolinmóð,þolinmóð!c
mælti dr. Heidegger, er athug-
aði tilraunina með heimspeki-
‘egri stillingu. »EIlin hefur
venð að færast yfir ykkur um
langt skeið. Vissulega ættuð
P'ð að sætta ykkur við að
verða ung á hálftíma! En
vatnið stendur ykkur til boða«.
Enn af nýju fylti hann glösin
með, vatninu úr Æskulindinni,
?n ' kerinu var nóg eftir til
Þess að gera helminginn af
Samalmennunum í borginni
nun^ sem barnabörn þeirra.
eðan loftbólurnar voru enn
a glitra við glasabarmana
9npu þessir fjórir gestir dokt-
°rs>ns glösin á loft og tæmdu
pau í einum teyg. Var það
awsyning? ]afnvel meðan
0 vinn var að renna niður
l"! kokið á þeim virtist hann
á xn °m'ð af s*að breytingu
. um líffærum þeirra. Augu
Sk,u;fu.sfeír <? ««
h„ . *®k að slá hér og
bam 3 S'jfur9raa hárlokkana;
borðið SltU -þeÍr ,umhverfis
orð • ’ Pess'r þrír herrar,
ekkjan nm!ðaldra menn’ °9
alega á bezta skeiði.
erufi 'n elskulega ekkja, þér
ð Vndisleg*, hrópaði Killi-
ew ofursti, sem hafði einblínt
á hana, meðan ellimörkin voru
að hverfa af andliti hennar,
líkt og næturskuggarnir þoka
fyrir fagurrauðri dagrenning-
unni.
Ekkjan fagra vissi það frá
fornu fari, að lofsorð Killi-
grews ofursta voru ekki ávalt
nákvæmlega samkvæm sann-
leikanum. Fyrir því spratt hún
á fætur, og hljóp að spegl-
inum, ekki ósmeyk um það
enn, að þar mundi henni birt-
ast óyndislegt andlit gamallar
kerlingar. Á hinn bóginn var
auðséð af tilburðum herranna
þriggja, að vatnið úr Æsku-
lindinni hlaut að hafa mjög
örvandi áhrif, nema svo hafi
verið, að ofsagleði vfir því að
byrðum ellinnar var svo skjót-
lega svift af herðum þeirra,
hafi valdið. Hugur herra
Gascoigne virtist beinast allur
að stjórnfræðilegum efnum,
en hvort mál hans snerist um
liðinn tíma, nútíð eða framtíð
var erfitt að ákveða, með því
að sömu hugmyndirnar og
talshættirnir hafa verið efst á
baugi nú í hálfa öld. Vmist
lét hann dæluna ganga af
miklum móð um ættjarðarást,
þjóðarfrægð, og réttindi lýðs-
ins. Stundum varð mál hans
að óljósu hvískri um tvíræð,
einskisverð efni, og það með
slíkri varúð, að hann gat