Eimreiðin - 01.01.1931, Side 103

E|MREIÐIN
RAUÐA DANZMÆRIN
83
rakkar, gátu verið óhultir fyrir svikara þessum, eftir að hún
^ar um garg geng;n prönsku leynilögreglumennirnir voru fast-
a veðnir í því að láta Mötu Hari aldrei komast til Hollands,
ar> hinsvegar þurftu þeir að komast fyrir um það, hvernig hún
‘æri homa upplýsingum sínum til Þjóðverja. Þeir létu því
svnilögregluna í Lundúnum vita um ferð hennar, og meðan
a a Hari var fjarverandi rannsakaði leynilögreglan nákvæm-
"9a farangur þann, sem hún hafði með sér á gistihúsi því,
Setn hún dvaldi á í Lundúnum. En leynilögreglumennirnir
9atu ekki fundið leyniskjöl þau, sem Frakkar höfðu falið
, enni til varðveizlu. Hún hlaut því þegar að vera búin að
0ttla þeim j hendur Þjóðverja, eins og líka kom í ljós. Nú
Var aðeins eftir að koma í veg fyrir, að hún gæti oftar unnið
®ini Bandamanna tjón.
Mata Hari fór frá Lundúnum í kyrþey að næturlagi með
a bægilegu tilfinningu, að hún hefði vafið um fingur sér
Vmlögreglu tveggja stórvelda og mundi innan skamms sigla
oru92a höfn, þar sem hún gæti hent gaman að hættunum,
Settt hún hafði verið í. Hún var alveg grunlaus um þá atburði,
fe,m henni áttu að mæta, er birta tæki af degi. í dögun fór
n upp a þilfar til þess að sjá Iágu strandlínuna á ættjörð
Slnni, en hún kom ekki auga á hana. Fram undan lá enda-
Ust haf. Hún spurði einn af yfirmönnum skipsins, hverju
etta sætti, og fékk þetta svar:
*Við sjáum ekki land fyr en eftir tvo daga, frú mín«.
sHvað er þetta, erum við svo lengi að komast til Hol-
ands?« spurði hún skelfd.
g *Hollands? Sögðuð þér Hollands? .Við erum á leið til
^Panar og verðum í Cadiz eftir tvo daga, það er að segja,
neðansjávarbátarnir verða ekki búnir að skjóta okkur í kaf
a Ur<t, svaraði yfirmaðurinn rólega.
n2an stað í víðri veröld langaði Mötu Hari síður til að
Sista en höfuðborg Spánar, en þangað mundi hún verða að
e99ja leið sína frá Cadiz.
í höfuðborg Spánar.
^e9ar Mata Hari kom til Madrid, var hún álíka snauð að
eins °9 þegar hurðin að heimili hennar skall á hæla henni