Eimreiðin - 01.01.1931, Síða 104

84 RAUÐA DANZMÆRIN eimreiðiN
íjórtán árum áður. Eini munurinn var sá, að þá hafði hún til-
tölulega litla reynslu í því, hvernig hún ætti að hafa sig áfrant
í lífinu, en nú hafði hún hlotið fjölþætta æfingu í því efni.
Eðlishvöt hennar var óskeikul, er hún valdi sér dvalarstað í
höfuðborg Spánar, enda var þessari lítt ræmdu leikkonu fjarst
skapi að láta nokkurn bilbug á sér finna, eða láta á því bera,
að hún hefði orðið fyrir vonbrigðum. Hún settist að á Ritz-
hóteli, sem var talið dýrasta gistihúsið í borginni. Þar var
líka samkomustaður erlendra sendiherra og margra liðsfor-
ingja, sem unnu við hinar erlendu sendisveitir, vegna sérstakra
hernaðarráðstafana. Af þessum lveim ástæðum var Ritz-hótel
heppilegust bækistöð fyrir konu, sem hafði það fyrst og fremst
að markmiði að komast í kynni við karlmann, sem vildi taka
að sér að greiða dagleg útgjöld fyrir hana.
En það ætlaði að ganga treglegar en hún bjóst við að
finna hæfan förunaut. Hún var of hyggin til að leita opinber-
lega vináttu þýzkra liðsforingja, þar sem það mundi vekja
grun óvina þeirra. Um brezku liðsforingjana mátti ganga að
sem vísu, að þeim hefði verið gert aðvart um komu hennar,
og mundu þeir því forðast hana eins og fjandann sjálfan.
Spánverjar eru sjálfir ekki í miklu uppáhaldi fyrir örlæti hjá
veika kyninu, því aðdáun þeirra gufar oftast upp um leið oð
að því dregur, að þeir eigi að greiða hótelreikning hinnar
dáðu. Það var því ekki um aðra að gera en Frakka. Hún
trygði sér því borð í borðsalnum við hliðina á borði franska
sendiherrans og hóf þaðan að leika Iistir sínar með þv'
óskammfeilna látbragði, sem oftast er undanfari svonefnds
gistihúsakunningsskapar léttúðugra manna og kvenna. Mata
Hari var snillingur í að koma af stað samræðum með bend-
ingum einum og tilburðum, en nú brást henni bogalistin. Allri
viðleitni hennar var vísað á bug með ískaldri kurteisi, og leit
ekki út fyrir að franski sendiherrann ætlaði sér að gleypa við
tálbeitunni girnilegu, sem danzmærin veifaði fyrir augum honum-
Mata Hari varð efablandin. Gat það hugsast, að franska
sendisveitin í Madrid vissi nokkuð um störf hennar fyrir óvin-
ina? Hún varð að ráðgast um þetta við þýzku embættis-
mennina. Auk þess var hún í fjárþröng og varð að leita til
þeirra um hjálp.