Eimreiðin - 01.05.1967, Blaðsíða 48

136
EIMREIÐIN
hafa e. t. v. gert sér grein fyrir. Þegar vel er að gáð má sjá þess deili, að
Á. M. hafi verið búinn að „stíga í vænginn" við konuna, sennilega
um lengri tíma, og meðan hún var gift fyrri manninum. En svo
er frá sagt, að Á. M. hafi haft þann sið að ganga við hjá henni
(þeim) á morgnana og drekka te, á leið sinni á skjalasafnið. Þetta gæti
verið athyglisvert atriði. Það sýnist varla þurfa mikið hugmyndaflug
til þess að láta sér detta í hug, að eiginmaðurinn hafi e. t. v. stund-
um verið farinn til vinnu sinnar, fyrst þessi tími var valinn til heim-
sóknanna. Hafa má í lniga, að Á. M. var áreiðanlega kvenhollur vel,
þótt hann færi vel með það. „Mesta kvennamannaætt í landinu" lætur
I.axness biskupsfrúna segja í ísl. klukkunni, og mátti víst til sanns vegar
færa nokkuð svo, enda lentu t. d. bæði faðir hans og bróðir í miklum
erfiðleikum vegna lauslætis og útundanhlaupa (embættamissir, dómar).
— Og vel kunni hann að meta kvenlegan þokka, ef svo bar upp á, eins
og ævintýri hans og Þórdísar í Bræðratungu — Snæfríðar íslandssólar
— bar vitni um, glæsilegustu konu á íslandi í þann tíð. — Þessar
morgunheimsóknir virðast nokkurn veginn afsanna hugmyndir manna
um „óásjáleik“ konunnar, hvað sem öðru líður. Hinn hávirðulegi
prófessor og fagurkeri hefði varla látið sér svo títt um söðlasmiðs-
konu(na) nema af Jrví að hann hafi verið hrifinn af henni, eða séð
eitthvað við hana, sem kallað er. Og ekki hafði söðlasmiðurinn
nema rétt gefið upp öndina þegar Á. M. tekur upp þráðinn aftur, og
gengur að eiga ekkjuna, strax á sama eða næsta ári.1 2) Sýnist Jætta allt
benda til Jjess, að Á. M. hafi hlotið að vera eitthvað hrifinn af Jtessari
konu, og gifzt henni í þá veru,-) en ekki vegna peninganna, svo sem
venjulega hefur verið álitið. Hitt má vel vera, enda svo sem ekki
óalgengt, að hrifningin hafi dofnað eitthvað er frá leið, og sambúðin
e. t. v. stirðnað, Jiegar árin færðust yfir, og konan Jjví orðin honum
„kross“ á heimilinu, í elli sinni og heilsuleysi. Um Jietta vitum við að
sjálfsögðu ekkert með vissu, en geta mætti sér til, að ummæli J. Ól.
væru af þessum rótum runnin.
Ég vil nú víkja að því, sem meiru máli skiptir, nfl. hver áhrif kvon-
fang Á. M. og Mettu Fischer, — af hvaða hvötum sem til Jtess var
stofnað, — hafi raunverulega haft i sambandi við söfnunarstarf Á. M.
og stofnun Árnasafns.
1. Því mætti skjóta hér inn í, að um sama leyti varð Þórdís í Bræðrat., einnig
á lausum kili — og einnig vel efnuð, — en samt valdi Á. M. hina dönsku ekkju.
2. Höf. orðar það svo, eða getur þcss til, að verið hafi „varig sympati," og
sameiginlegar „interessur," sem „hnýtt hafi Jretta fólk saman" í meir en 20 ár.
En hvað hefur hann fyrir sér í því, að það hafi ekki getað verið eitthvað meira
en „sympati" og „interesser“? í rauninni alls ekkert.