Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.11.2000, Side 49

Tímarit lögfræðinga - 01.11.2000, Side 49
lagður til grundvallar við úrlausn málsins. Var talið að fram væri komin lögfull sönnun um að ákærði hefði gerst sekur um þá háttsemi sem hann var ákærður fyrir. I dómi Hæstaréttar segir að þrátt fyrir ákvæði 4. mgr. 159. gr. laga nr. 19/1991 um mat á sönnunargildi munnlegs framburðar fyrir héraðsdómi verði Hæstiréttur að meta, hvort fram sé komin nægileg sönnun sem ekki verði vefengd með skynsam- legum rökum, sbr. 46. gr. laganna. í röksemdum meirihluta dómenda segir síðan að til þess verði meðal annars að líta að langt hafi verið liðið frá ætluðum brotum ákærða og því örðugt um sönnunarfæslu. Kærandi hafi ekki borið fram kæru á hendur föður sínum fyrr en í febrúar 1997 eða tæpum tveimur árum eftir að athæfi hans haft átt að vera lokið. Ekki hafi komið fram að kærandi hafi fyrr en þá lýst atferli ákærða á þann veg, sem í kærunni greindi. A þessum tíma hafí verið kominn upp ágreiningur um umgengni ákærða við yngri dóttur sína í kjölfar þess, að hann hóf sambúð með annarri konu. í skilnaðarsamningi ákærða og móður kæranda frá 31. júlí 1996 hafi verið kveðið á um umgengni ákærða við yngri dóttur sína og rétt hans til samfunda við hana að jafnaði eigi sjaldnar en einn dag í viku, en að auki skyldi hann hafa rétt til að hafa bamið hjá sér í eina viku á sumri hveiju. Akærði hafi komið reglulega á heimili mæðgnanna eftir sambúðarslitin í maí 1995, haft umgengist þar yngri dóttur sína og hafi jafnframt haldið með þeim jól það ár. Þá hafi kærandi skrifað honum ástúðleg bréf haustið 1995, sem ekki þyki unnt að horfa framhjá við sönnunarmat, þrátt fyrir skýringar hennar sem komu fram í héraðsdómi. Samkvæmt dóminum var ekki fallist á, þegar litið var til alls þess sem fram hafði komið í málinu, að ákæruvaldinu hafi tekist, gegn eindreginni neitun ákærða, að færa fram vafalausa sönnun um sekt hans samkvæmt þeirri verknaðarlýsingu, sem fram komi í ákæru. Var ákærði því sýknaður af kröfum ákæruvaldsins. í sératkvæði tveggja hæstaréttardómara segir að enginn ágreiningur sé um þau orð í atkvæði meirihlutans að þrátt fyrir ákvæði 4. mgr. 159. gr. laga nr. 19/1991 um mat á sönnunargildi munnlegs framburðar fyrir héraðsdómi verði Hæstiréttur að meta, hvort fram hafi komið að öðru leyti nægileg sönnun, sem ekki verði vefengd með skynsamlegum rökum. Við málflutning fyrir Hæstarétti haft verið leitast við af hálfu ákærða að sýna fram á að í raun væri ekki við annað að styðjast um ákæruatriði málsins en framburð kæranda og ákærða en þau feðginin væru ein til frásagnar um atburðina sem skiptu máli fyrir úrlausnina. Ljóst megi vera að framburður annarra en feðginanna varpi ljósi á frásagnir þeirra. í sératkvæðinu eru rakin atriði úr vitnisburði tveggja stúlkna um ákveðin atriði og sagt um þau að þótt ákærði mótmæli frásögnum þeirra að þessu leyti veiti þær auknar líkur fyrir því, að samskipti hans við dóttur sína hafi ekki verið einskorðuð við gægjur eins og hann sjálfur hafi lýst. Þá er í sérat- kvæðinu gerð gein fyrir tilteknum atvikum og aðstæðum sem móðir kæranda hafði lýst. Um það segir að ekkert hafí komið fram í málinu sem gefi ástæðu til að efast um þann framburð móðurinnar. „Um málsefnið er framburður hennar í heild var- færinn og virðist bera þess merki, að hún hafi ekki getað trúað eða áttað sig á hvað gerst hefði milli feðginanna og leitast við að gera gott úr, þar til dóttir hennar sagði sjálf frá í kæru fyrir lögreglu". Loks segir að frásögn kæranda haft frá upphafi kæru í febrúar 1997 ávallt verið staðföst og á sömu leið. Vottorð þriggja sérfræðinga, sem verjandi hafði lagt fyrir Hæstarétt eftir uppsögu héraðsdómsins og virtust ætluð til að hnekkja áliti héraðsdóms á sönnunargildi framburðar kæranda, verði ekki talin varpa rýrð á þau atriði málsins, sem horfðu til sakfellingar á hendur ákærða. Vottorðin veiti ekki efni til að hnekkja því mati meirihluta dómenda í héraði, að framburður kæranda 215

x

Tímarit lögfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.