Árbók Háskóla Íslands

Volume

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1918, Page 90

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1918, Page 90
90 ast þeirra og rækja þær. Því að hatrið eitrar og drepur allar hinar bestu og göfugustu tilfinningar manna. En næsta eftirtektarvert er það, sem nú hefir verið bent á, hversu ást og hatur geta beitt flestum hinum sömu til- finningum í sínar þarfir, þótt það sje í alveg gagnstæðum tilgangi. Þetta sannar, að geðshræringarnar verða að eins konar tækjum í höndum hugðanna, að þernum þeirra. En aðallögmálið fyrir því er það, að sjerhver hugð tekur allar þær geðshræringar í þjónustu sina, er henni mega að gagni verða til þess að ná betur markmiði sinu, en lokar aftur allar þær tilfinningar úti, sem annaðhvort eru því andstæðar eða að engu haldi geta komið. Nú eru hugðir manna óteljandi, sem sje jafn-margar og markmið þeirra, áhugamál og hatursefni; en hjer hefir ekki verið vikið að nema tveim tegundum hugða, hugðum ásta og halurs. En með því menn nú annaðhvort hafa mætur eða ímugust á hverjum þeim hlut, sem þeir annars láta sig nokkru skifta, þá skiftir hugðum þeirra jafnan í tvö horn, og vjer höfum þvi fengið lykilinn að því nær öllum öðrum hugðum, hversu frábrugðnar og ólíkar hver annari sem þær annars kunna að sýnast, með því að virða fyrir oss einmilt þessar tvær tegundir hugða. Þvi að annaðhvort verður mað- ur að hafa mælur og ást eða óbeit og andstygð á öllu því, sem manni stendur ekki alveg á sama um. Til þess að skilja bæði mennina og liugðir þeirra til fulls, þarf maður fyrst og fremst að vita um helstu markmið þeirra og áhugamál eða með öðrum orðum, hverjar hugðir þeirra eru; siðan þarf maður að vita, hvaða tilfinningar þessar hugðir vekja, og loks hvaða hneigðir, hvaða tilhneig- ingar eru við þær bundnar. Og nú. eigum vjer einmitt að fara að hyggja að því, hversu hugðirnar verða að hneigðum eða jafnveí að ástríðum, sem geta umsteypt öllu sálarlífi manna og mótað bæði sjálfsveru þeirra og skapgerð í það mól, sem hún aldrei losnar úr aftur. — En þó mun best að vikja fyrst fáeinum orðum að nokkrum samsettum til- finningum, er verða til í skauti hugðanna og því mætti nefna dætur þeirra.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106

x

Árbók Háskóla Íslands

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.