Árbók Háskóla Íslands

Árgangur

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1918, Síða 90

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1918, Síða 90
90 ast þeirra og rækja þær. Því að hatrið eitrar og drepur allar hinar bestu og göfugustu tilfinningar manna. En næsta eftirtektarvert er það, sem nú hefir verið bent á, hversu ást og hatur geta beitt flestum hinum sömu til- finningum í sínar þarfir, þótt það sje í alveg gagnstæðum tilgangi. Þetta sannar, að geðshræringarnar verða að eins konar tækjum í höndum hugðanna, að þernum þeirra. En aðallögmálið fyrir því er það, að sjerhver hugð tekur allar þær geðshræringar í þjónustu sina, er henni mega að gagni verða til þess að ná betur markmiði sinu, en lokar aftur allar þær tilfinningar úti, sem annaðhvort eru því andstæðar eða að engu haldi geta komið. Nú eru hugðir manna óteljandi, sem sje jafn-margar og markmið þeirra, áhugamál og hatursefni; en hjer hefir ekki verið vikið að nema tveim tegundum hugða, hugðum ásta og halurs. En með því menn nú annaðhvort hafa mætur eða ímugust á hverjum þeim hlut, sem þeir annars láta sig nokkru skifta, þá skiftir hugðum þeirra jafnan í tvö horn, og vjer höfum þvi fengið lykilinn að því nær öllum öðrum hugðum, hversu frábrugðnar og ólíkar hver annari sem þær annars kunna að sýnast, með því að virða fyrir oss einmilt þessar tvær tegundir hugða. Þvi að annaðhvort verður mað- ur að hafa mælur og ást eða óbeit og andstygð á öllu því, sem manni stendur ekki alveg á sama um. Til þess að skilja bæði mennina og liugðir þeirra til fulls, þarf maður fyrst og fremst að vita um helstu markmið þeirra og áhugamál eða með öðrum orðum, hverjar hugðir þeirra eru; siðan þarf maður að vita, hvaða tilfinningar þessar hugðir vekja, og loks hvaða hneigðir, hvaða tilhneig- ingar eru við þær bundnar. Og nú. eigum vjer einmitt að fara að hyggja að því, hversu hugðirnar verða að hneigðum eða jafnveí að ástríðum, sem geta umsteypt öllu sálarlífi manna og mótað bæði sjálfsveru þeirra og skapgerð í það mól, sem hún aldrei losnar úr aftur. — En þó mun best að vikja fyrst fáeinum orðum að nokkrum samsettum til- finningum, er verða til í skauti hugðanna og því mætti nefna dætur þeirra.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106

x

Árbók Háskóla Íslands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.