Hugur - 01.01.1996, Side 23

Hugur - 01.01.1996, Side 23
Af tvennu illu 21 jöfnu.27 En aftur hlýtur þó að vega þyngra að aðstæðurnar eru svo ótrúlegar og ólíklegar að réttlæting á gjörð söguhetjunnar myndi varla halda aftur af feitlögnu fólki að ferðast með lestum. Hún myndi ekki heldur skapa fordæmisgildi sem réttlæting á mismunun gagnvart hópi fólks með eiginleika sem alla jafnan er litið niður á, þ.e. þybbnu fólki almennt, enda felur hún enga slíka réttlætingu í sér. Það er aðeins hending að í þessu tilfelli er þörf á óvenju feitlögnum manni en ekki til dæmis óvenjulega hávöxnum. Minnumst þess að við erum ekki að tala um að fórna þurfi heilli stórfjölskyldu af fituhlunkum - í einu lagi eða smátt og smátt. Auðvitað kynni að vera að við gugnuðum á því þegar á hólminn væri komið að ýta fituhlunknum út á teininn; okkur yrði máski metið það til breyskleika og ekki lagt svo mjög til lasts. En eins og skrapp upp úr einum nemanda mínum fyrir nokkru þegar þessi saga var til umræðu: „Mikið vildi ég að ég hefði kjark til að stjaka við honum.“ Mikið vildi ég að ég bæri áræði til þess ama líka. Slík hygg ég að yrði greining nytjastefnunnar á klípusögunum fjórum; og mæli nú hver rán og regin við mig sem vill. Sjálfsagt mun einhver bregða mér um kaldrifjað siðleysi; ég skipi mönnum að saurga hendur sínar bróðurblóði ef því er að skipta og ræni þá þar með allri sjálfsvirðingu, allri mannrænu. Um slíka ákúru er margt að segja. í fyrsta lagi er nytjastefnan mjög næm fyrir einstaklingamun; ef einhver væri svo sinnis að hann gceti alls ekki fengið það af sér að grípa í handfangið, blaka við þeim feita eða skjóta samgísl sinn, og gerði hann það samt yrði honum svo gengið að hann sinnti ekki öðrum þarfaverkum upp frá því, myndi nytjastefnan jafnvel sjá í gegnum fingur við hann. Það eykur nefnilega alls ekki heildar- hamingju heimsins að knýja menn með valdi til að gera það sem þeir geta alls ekki fengið af sér að gera, enda verði þeir eftirleiðis verk- lausir! í öðru lagi þá liti nytjastefnumaðurinn sjálfsvirðingu öðrum augum en andmælandinn. Hann teldi sjálfsvirðinguna felast í tryggð við hugsjónir - málefni eða persónur - sem ekki væru sviknar, hversu miklir peningar sem væru til að mynda í boði, en ekki slíkri sauð- tryggð að maður stæði eins og hundur á roði hverrar hugsjónar sinnar, 27 Mér var bent á þetta nýverið á fræðslufundi með trúnaðarmönnum hjá Akureyrarbæ.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Hugur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.