Hugur - 01.01.1997, Side 111

Hugur - 01.01.1997, Side 111
HUGUR 9. ÁR, 1997 s. 109-121 Jóhann Bjömsson Að girnast konu / Ekki veit ég hvaða hvatir liggja að baki því að þið látið sjá ykkur á fyrirlestri sem ber heitið „Að gimast konu.“ Hugsanlega em einhverjar karlrembur í salnum sem vonast til þess að geta fengið eitthvað fyrir sig. Vissulega eru einhverjir hér sökum forvitni og eflaust enn aðrir undir áhrifum annarra og mér ókunnugra hvata. En hvað sem því líður verð ég að hryggja karlremburnar. Þó svo að erindi mitt heiti „Að girnast konuþá er ekki ætlunin að fara út í eitthvert karlrembutal. Hinsvegar hefur titill þessa erindis vakið forvitni og jafnvel furðu margra og því rétt að gefa stutta útskýringu á honum. Erindi þetta er unnið útfrá svokallaðri tilvistarheimspeki sem er stefna innan heimspekinnar og kallast á erlendum málum „existential- ismi.“ Hún á rætur sínar að rekja til heimspekinga á borð við Spren Kierkegaard í Danmörku og Þjóðverjans Friedrichs Nietzsche sem uppi vom á síðustu öld. Fulltrúar þessarar stefnu eru að mörgu leyti frábrugðnir hver öðrum en eiga það þó sameiginlegt að setja tilvist mannsins, mannlegt vitundarlíf í öndvegi. Áhrif þessarar stefnu hafa verið mikil á þessari öld og þá ekki eingöngu innan heimspekinnar heldur ekki síður í menningarlífinu almennt, s.s. í skáldverkum og leikritum. Ber þar helst að nefna rithöfunda á borð við Albert Camus, Simone de Beauvoir og Jean-Paul Sartre. Útfrá þessari heimspeki- stefnu hafa einnig þróast stefnur innan geðlæknisfræðinnar og ber þar helst að nefna geðlækninn Viktor Frankl sem einn þekktasta fulltrúa tilvistarspekinnar. Auk þess hafa margir tilvistarheimspekingar látið nokkuð til sín taka í stjómmála- og þjóðmálaumræðum. Stefna þessi hefur verið í nokkurri lægð á undanfömum ámm. Til marks um það má geta þess að einn af kennurum mínum við kaþólska háskólann í Leuven hélt því fram að það væri fremur gamaldags að ætla sér að fara að lesa frönsku tilvistarheimspekingana og átti hann þá einkum við Albert Camus, Jean-Paul Sartre og Simone de Beauvoir. Hinsvegar vom ekki allir kollegar hans á sama máli. Aðrir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Hugur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.