Hlín - 01.01.1924, Síða 5

Móðurljóð.
Jeg hygg jeg öðlist aldrei frægð
og ekki þeirra gjafa nægð,
sem glitra mest og ginning valda,
þó gefist lítt er á skal halda.
— Því tilveran er aum og auð,
ef andann skortir daglegt brauð.
En sjá hvað lykst í lófa minn!
— Og leyndan mátt jeg óðar finn,
er streymir heitt að hjarta mínu
og hrífur það með valdi sínu.
Pú litla barnshönd, lof sje þjer!
Þú lagðir gull við fætur mjer!
Mitt auðgar líf, þess ei jeg dyl,
að alla krafta lagði til
að líkna’ og hlífa lífi ungu,
og ljúflings orð mjer bar á tungu.