Búnaðarrit - 01.01.1947, Síða 57

BÚNAÐARRIT
51
Minjasafn Austurlands á Hallormsstað. Það, sem hing-
að lil hefur safnazt þar, hefur verið geymt í húsakynn-
um húsmæðraskólans þar, enda þótt liúsnæði væri þar
mjög takmarkað. Safnið hefur vaxið nokkuð á ári
hverju að tölu muna og fyrirferð. Ekki þótti lengur
tryggt að geyma gripina á hálofti kvennaskólans, t. d.
ef eldsvoða bæri að höndum. En formaður Minjasafns-
stjórnarinnar, Gunnar Gunnarsson, skáld á Skriðu-
klaustri, bauð að lána saí'ninu eitt herbergi í hinu
trausta og veglega húsi sínu, þar til viðunandi bygg-
ing verður reist fyrir það á Hallormsstað á því landi,
sem safnið hefur fengið til umráða hjá Skógrækt rík-
isins. Talið var hyggilegast, að safnið fengi framtíðar-
stað á Hallormsstað af mörgum ástæðum, eklci sízt
vegna þess, að flestir menn á Austurlandi munu koma
þangað einhvern tíma, jafnvel oft á ævinni, og auk
þess fjöldi aðkomumanna úr öðrum héruðum. Flutti
ég svo muni safnsins alla að Skriðuklaustri og gekk
frá þeim þar til hráðabirgða.
í þessari ferð fór ég um Hróarstungu og nokkurn
hluta Skriðdals, suður í Breiðdal og einnig til Eski-
fjarðar. Reyltist þó nokkuð saman til safnsins í þess-
ari ferð. Heim kom ég fyrst í október.
Seinni hluta október fór ég svo upp á Akranes eftir
beiðni bæjarsjórnarinnar þar til að athuga, hvar hezt
niundi land vera í nágrenni kaupstaðarins fyrir kart-
öflu- og matjurtarækt ihúanna. Iiinir gömlu kartöflu-
garðar þar eru nú mjög saman gengnir undir bygg-
ingar liins hraðvaxandi bæjar. Athugaði ég landið í
kring og sendi síðan bæjarstjórn skýrslu mína og til-
lögur því viðvíkjandi.
Þá fór ég einnig um Rangárvallasýslu, á nokkra
bæi, í. garðyrkjuerindum snemma í nóvember, en varði
síðan öðrum tíma til ritstarfa um garðyrkju og önnur
málefni.