Morgunn - 01.12.1954, Side 63

MORGUNN
141
sannfærður um hitt, að þegar hann gaf manninum frjáls-
an vilja, hafi hann með því opnað dyrnar fyrir margs
konar ósamræmi í tilverunni, og að þess vegna gerist nú
margt, sem ekki er að vilja hans og hann getur ekki af-
stýrt að sinni. En ég trúi því, að raunverulega sé hann al-
máttugur, og að þeir, sem hyggja að hann sé fávís eða
vanmáttugur, ættu að lesa einhverja af bókum Sir Jeans
°g spyrja sjálfa sig því næst, hvort það sé sennilegt, að
alheimurinn sé skapaður af heimskingja. Við eigum ekki
annars úrkosti en að trúa því, að Guð sé góður, og nú lang-
ar mig til að bregða upp mynd fyrir afneiturunum.
Ég man það eins og það hefði skeð í gær, að ég var stadd-
ur í lítilli stofu í heimili nokkuru í Leeds. Tjöldin voru
dregin fyrir gluggana og lítil birta skein í gegnum þau.
Paðir og móðir stóðu sorgum hrjáð hjá líkkistu litla barns-
ins síns. Ég man það enn, hvernig ljósið, sem komst í gegn-
um mjóa rifu milli gluggatjaldsins og gluggakarmsins,
hellti gulli sínu á lokka litla drengsins, sem lá á líkbörun-
um með veikt bros á marmarahvítri ásjónu sinni. Ég trúði
því, að á bak við skuggana hafi verið óendanlega mild og
góðviljuð ásjóna og rödd, sem fegin hefði viljað segja við
okkur: „Látið þetta vera svo. Þetta er hluti af þeirri byrði,
sem mennirnir verða að bera fyrir fávizku, heimsku og
synd heimsins. Þið fáið aftur að vefja litla drenginn örm-
um ykkar, og þá munuð þið sjá, að ekkert verðmæti glat-
ast“. Þessu trúðum við öll þrjú, sem stóðum þarna. Trúir
Þú því, að kuldalegt óvinarglott hafi verið þarna á bak við
skuggana, kuldahlátur að heimskulegri sjálfsblekking okk-
ar? Eða trúir þú því, að á bak við skuggana hafi verið
skynsemdarlaus ásjóna einhvers ægilega voldugs heimsk-
iugja, sem hafði beðið ósigur fyrir sjálfu sköpunarverki
sínu? Við getum ekki annað en trúað á kærleika skapar-
uns og mátt hans til að leiða lífið að þeim markmiðum,
sem hann hefur sett.
Þriðja sönnunargagnið fyrir ódeiðleikanum fær Jesús
okkur í hendur.