Morgunn - 01.12.1956, Qupperneq 64

142
MORGUNN
hélt áfram að svara mótbárum hans. Um bænina
var þetta skrifað:
Þið mynduð biðja meira, ef ykkur væri betur ljós hin
andlega blessun, sem bænaiðjunni fylgir. Lærdómsmenn
ykkar hafa fengizt mikið við að túlka bænalífið og þeir
hafa villzt í völundarhúsum margvíslegra hugmynda. Þeir
vita ekkert — og hvernig ættu þeir að vita nokkuð — um
himnesku boðberana, sem svífa umhverfis hinn biðjandi
mann. Þeir þekkja ekki tilveru þessara boðbera, því að
þeir geta ekki sannað návist sína að mannlega vísinda-
legum leiðum, og þessvegna er vitneskja manna um bæn-
heyrzluna mjög takmörkuð.
Oft verður sú bæn, sem ekki var bundin í orð og ekki
var heyrð, hinum biðjandi manni til mestrar blessunar.
Sálin finnur svölun, þótt bæn hennar sé ekki bókstaflega
heyrð. Þið vitið ekki hversvegna. En ef þið gætuð séð það,
sem við sjáum, hvernig verndarenglarnir gera allt, sem
þeir geta, til þess að bera græðilyf huggunar og kærleika
á sorgum þyngda sál, þá mynduð þið skilja, hvaðan sál-
unni kemur hinn undarlegi friður, sem hvelfist yfir hana
og fyllir hana vissunni um, að með henni sé miskunnsam-
ur og kærleiksríkur Guð. Þá hefir bænin náð tilgangi sín-
um á þann hátt,. að hún hefir kallað til mannsins himnesk-
an vin, og hjarta, sem er að bresta undir þungum sorgum
og áhyggjum, finnur svölun frá samúðarkrafti engilsins.
Þessi straumur ríkrar samúðar, sem við getum veitt yfir
þann mann, sem er í sálufélagi við oss, er eitt hið blessun-
arríkasta, sem mannssálunni veitist, þegar hún biður Guð.
Þá var skrifaður langur kafli um mátt bænar-
innar til að hreinsa sálina sjálfa og umhverfi henn-
ar, og ýtarlegar staðhæfingar um, hvernig bænin
vinnur gegn neikvæðum öflum, sem umkringja
manninn og hafa lamandi áhrif á líkama hans og
sál, — einskonar heilsuvernd bænarinnar.
Um nokkurt skeið hafði Imperator, hinn ósýni-